zondag 25 september 2011

Kunst en Glamour



Toegegeven, er zijn nog andere mooie steden dan Antwerpen.
Zo trokken we met zijn vieren vrijdagavond naar de opening van het Blacklamb Project in de Oude Vleeshal van Mechelen.

Indrukwekkend pand, origineel uit 1881 maar na zware beschadigingen tijdens WOI prachtig gerenoveerd in 1992 als evenementlocatie. Het enig wat nog verwijst naar de functie van vroeger is de grote stenen rundskop boven de ingang.
Binnenin was de enorme hal voor de gelegenheid omgetoverd tot kunstgalerij. De eerste editie van Black Lamb die weken van te voren aangekondigd was door de enorme zwarte lammetjes die mysterieus opdoken in Antwerpen en Brussel, kwam hier tot een apotheose. Een internationale tentoonstelling met veiling. Bruno Kristo, de maker van de lammetjes, had me uitgenodigd gezien mijn betrokkenheid met het project de afgelopen maand, en ik keek er naar uit.

Het BlackLamb project is een kunstevenement dat een uniek alternatief biedt voor het traditionele kunstcircuit. De toegang tot het evenement is gratis, en BlackLamb rekent geen instapkosten aan de deelnemende en exposerende kunstenaars. Zij betalen enkel wanneer zij één of meerdere van hun kunstwerken verkopen maar zijn in ruil wel gedurende de hele expositie aanwezig.

Zo kunt u, als bezoeker, een praatje maken met de kunstenaar of kunstenares die u graag iets meer vertelt over hem of haarzelf, zijn of haar werk en het evenement.
De 8 kunstenaars zijn niet van de minste. De Belg Bruno Kristo, initiatiefnemer en bedenker van het project, met landgenoten Jo Foulon, Chris Willems en Erwin Van den Brande. Internationaal talent werd vertegenwoordigd door Norma Des (ITA), Stefan Bleekrode (NDL), Hiromi Oikawa (JAP) en Nora Novak (USA).
Deze laatste is onder TV-kijkend Vlaanderen wellicht beter bekend als Vlaamse Hollywoodvrouw in de gelijknamige VTM reeks.

Ik stond naar één van haar werken te kijken, toen nog niet wetend van wie ze waren, toen ik vriendelijk in het Engels werd aangesproken. Ik herkende haar meteen, niettegenstaande ik maar één of twee keer naar het programma heb gekeken. Zo wist ik zelfs niet eens dat ze schilderde.
Nora Novak is echter al jaren actief in de kunstwereld met op 'pop art' geïnspireerde collages. Ze is gek op bijvoorbeeld Andy Warhol en experimenteert met mixed media. Veel van haar werken zijn overheersend zwart met rood, en draaien rond mooie vrouwen.

We geraakten aan de babbel. Toffe madam. Als je op Google of Youtube "vlaamse hollywood vrouwen" ingeeft, krijg je alleen maar clips en verhalen van Astrid Bryan, terwijl Nora een stuk interessanter is, en grappiger, vind ik zelf toch.
Onvergetelijk is de scene waarin ze heerlijk Mexicaans kookt voor haar vriend, maar het stiekem is gaan uithalen.

What a woman!!

Eén van de werken trok mijn aandacht. Bleek gemaakt te zijn van een foto van haarzelf en het beeld was tevens gebruikt voor de cover van haar eerste boek, “Art Damaged”, een pseudo autobiografisch verhaal over een jonge kunstenares in het tumultueuze kunstwereldje van Orange County.
Mijn vriendin en ik kochten allebei een exemplaar, dat konden we niet laten liggen.


We deden nog een rondje langs de tentoongestelde kunst (jammer dat we geen plaats meer hebben aan onze muren) en gingen in een bruine kroeg nog een pint pakken.

Hoogtepunt van het evenement wordt de kunstveiling die Blacklamb organiseert ten voordele van de Belgische vereniging voor de strijd tegen mucoviscidose (MUCO associatie). Tijdens deze veiling, die plaats vindt in Antwerpen, worden de 'Trojans' oftewel de grote lammetjes geveild.
Wordt dus zeker vervolgd!!


Blacklamb Project
Van 23 september tot en met 1 oktober, gratis toegang
Oude Mechelse Vleeshallen
Huidevettersstraat 7, 2800 Mechelen

Van uw wijkreporter Carolien Krijnen voor GVA.be

zaterdag 24 september 2011

Sjiekste catwalk van 't Stad voor Dag van de Klant


Het was heerlijk flaneren langs de prachtige etalages van één van Antwerpen's mooiste winkelstraten deze heerlijke nazomerdag.

De Schuttershofstraat was ter gelegenheid van de 24ste Dag van de Klant autovrij gemaakt en omgetoverd tot reuze catwalk. De gigantische 'Red Carpet' in het midden van de straat was de scene voor een nooit eerder geziene modeshow. Prachtcollecties van de deelnemende zaken en boetieks werden geshowd door mannequins van verschillende achtergrond en leeftijd, en begeleid door doedelzakmuziek.

De klant werd in het zonnetje gezet in Antwerpen, letterlijk, en figuurlijk.

Van uw wijkreporter Carolien Krijnen voor GVA.be

dinsdag 20 september 2011

Een Walterke om in te bijten!



Dat Walter Van Beirendonck een hoog knuffelgehalte heeft is algemeen geweten, maar sinds een paar dagen is hij echt om van te snoepen!

In samenwerking met Water himself, en ter gelegenheid van de grote overzichtstentoonstelling van de ontwerper in het Momu, heeft Philip's Biscuits, heerlijke Walter koekjes gemaakt.

De schattige roze koekjes met witte baard worden verpakt in een doosje van 2 en zijn gemaakt van bloem, boter, suiker, amandelen en marsepein. De etalage van de bekende koekjeswinkel in de Wilde Zee, staat helemaal in het teken van de tentoonstelling 'Walter Van Beirendock, Dream The World Awake' met kleurrijke flyers en een reuzengroot Walterkoekje waar hij van top tot teen wordt voorgesteld.

De tentoonstelling die de dertigjarige carrière van één van Antwerpen's meest bekende modeontwerpers in de kijker zet loopt van 14 september tot en met 19 februari in het Momu.
De Walter koekjes zijn in limited edition te verkrijgen bij Philip's Biscuits in de Korte Gasthuisstraat in Antwerpen, en kosten 5euro voor een doosje.

Niettegenstaande Walter al 30 jaar bezig is met zijn zeer gedurfde en kleurrijke kijk op kleding, is zijn populariteit grenzeloos. Zo liep ik maandag met een groep schoolkinderen uit Halle door Antwerpen, voor een modewandeling by the way, en het absolute hoogtepunt voor de tieners was het moment waarop we de Sint Anthoniusstraat inwandelden en oog in oog stonden met Walter, die samen met Dirk Van Saene vanuit de Walter winkel naar het MoMu wandelden. Ik denk dat ze alle 16 minstens 4 foto's van hem hebben gemaakt met hun smartphone, en afgaand op hun geëmotioneerde uitlatingen had elke toevallige voorbijganger minstens verondersteld dat we zonet Batman in zijn Batmobile hadden zien voorbij zoeven.

Van uw wijkcorrespondente Carolien Krijnen voor GVA.be


zondag 11 september 2011

Geen zorgen meer




Op het ponton aan het Steenplein maakte de Indische gemeenschap in Antwerpen zondagmiddag een einde aan het drie dagen durende Ganesh festival.

Het Ganesh festival is een jaarlijks terugkerend feest waar wereldwijd Indische gemeenschappen één van de belangrijkste festivals van het hindoeïsme vieren. Buiten in Indië wordt dit feest ook groots gevierd in o.a. Mumbai, New York, Vancouver, Londen, Parijs, Hamburg en sinds een paar jaar ook in Antwerpen.

Het verhaal van Ganesh spreekt tot de verbeelding.
Hij is de god van kennis en wijsheid, neemt hindernissen en zorgen weg en is ook beschermer van reizigers. Hindoes bidden tot Ganesh voor ze aan iets nieuws beginnen, zoals een nieuwe baan of wanneer ze verhuizen. Ganesh is de zoon van Shiva en Parvati. Hij rijdt op een muis of een rat.

Van kindsaf wilde Ganesh met rust gelaten worden en het liefst was hij alleen. Hij heeft daarom nooit echt een goede band gekregen met zijn vader Shiva, die hem amper kende. Shiva was bovendien vaak weg omdat hij oorlog ging voeren. Na een strijd van jaren keert Shiva terug naar zijn vrouw, Parvati, en zijn zoon. Als hij thuiskomt ziet hij een onbekende indringer aan de voeten van zijn vrouw ztten, en onthoofdt deze.

Toen zijn vrouw in wanhoop uitriep dat Shiva zijn eigen zoon had gedood, besefte hij wat hij gedaan had en beval zijn dienaren om hem het hoofd of kop te brengen van het eerste het beste levende wezen dat ze tegen zouden komen.
Zij kwamen terug met de afgehakte kop van een olifant. Shiva zette de olifantenkop op het levenloze lichaam van zijn zoon die terug tot leven kwam met zijn olifantenkop. De halfgod Ganesh was geboren.

In een grote tent in het stadspark, net naast het oorlogsmonument, werd sinds vrijdagavond feest gevierd ter ere van Ganesh, en die festiviteiten kwamen tot een hoogtepunt in de processie op zondag, waar het beeld door de hele gemeenschap door de straten werd gedragen tot op het Steenplein aan de Schelde.



Op het plein bracht de gemeenschap samen met veel Antwerpenaren voor een laatste maal hulde aan de halfgod, en uiteindelijk werd het beeld aan boord van een schip gebracht waar het, in select gezelschap, in het midden van de stroom, na het uitspreken van verschillende gebeden, gezang en gejuich, overboord werd gegooid. Daar ging Ganesh, als een symbool van de vergankelijkheid van het menselijk lichaam, en al onze zorgen met zich meenemend.

Van uw wijkcorrespondent Carolien Krijnen voor GVA.be


Drakenboten veroveren Antwerpen



Het Kattendijkdok op het Eilandje zag er zaterdag een beetje sprookjesachtig uit met traditionele Chinese roeiboten voor het allereerste Antwerpse Drakenbootfestival.
Hoogtepunt van dit festival was een spannende Drakenbotenrace.
Chinese drakenboten zijn 12,5 m lang met prachtige drakenkoppen op de boeg. Twee rijen van acht personen peddelen op het ritme van de trommelaar en de aanwijzingen van de stuurman de boot vooruit aan een snelheid van ongeveer 15km per uur.

Het fenomeen Drakenbotenrace is meer dan 2000 jaar geleden ontstaan als een vruchtbaarheidritueel in de rivieren die de Zuid-Chinese valleien moesten bevloeien. De eerste vieringen gebeurden op de Vijfde dag van de Vijfde volle maanmaand van de Chinese kalender - als er relatief veel mensen ziek waren en dood stierven. De draak, het meest vereerde wezen van de Chinese dierenriem is traditioneel een symbool voor het heersen over het water en daarom dragen alle boten zijn afbeelding.

Oorspronkelijk gingen de races gepaard met offers voor de Hemelse draak. De drakenmagiërs brachten zelfs mensenoffers om de draak uit zijn winterslaap te doen ontwaken. Dat is de reden waarom in daaropvolgende tijden overboord geslagen peddelaars niet werden gered.

Het drakenbootfestival heeft generaties later een dubbele betekenis gekregen door de ontroerende sage van Qu Yuan.
In de vierde eeuw v. C., in een koninkrijk genaamd Chu, woonde Qu Yuan, een trouw minister. Deze Qu Yuan was een zeer belezen man die zeer toegewijd het staatsbelang diende en door de gehele bevolking van het land werd bemind omdat hij de nood van het volk steeds eerst plaatse.

De toenmalige koning en koningin van Chu waren echter erg egocentrisch en dachten alleen maar aan hun eigen vertier in de vorm van eten, drinken en feest te vieren. Ze gaven niet om de rust in het land noch om de vrede van het volk en luisterden totaal niet naar de woorden van hun trouwe dienaars.

Erger nog, op een dag werd Qu Yuan ontslagen uit zijn ambt en verbannen van het hof. Hij zwierf langs de rivier de Miluo en bedacht dat het hof verblind was, de staat in gevaar, en het volk geen leven had doordat verraders aan de macht waren.
Hij werd overmand door verdriet en nadat hij zijn gevoelens neerschreef in wat later de grootste Chinese Poëzie zou worden genoemd, liep Qu Yuan de rivier in met in zijn handen een grote steen, als uiting van het zware verdriet in zijn hart. In de vroege ochtend van de Vijfde dag van de Vijfde Maand verdronk de toegewijde Qu Yuan zich in het heldere water van de Miluo.

De mensen, die zo veel van Qu Yuan hielden, raceten tevergeefs in hun vissersboten naar het midden van de rivier om hem te redden. Ze sloegen op trommels en sloegen met hun peddels in het water, zodat de vissen en waterdraken niet in de buurt van Qu Yuan’s lichaam zouden komen. Om zijn ziel te redden en er zeker van te zijn dat zijn ziel niet hongerig werd, strooiden ze rijst in het water.
Laat in een nacht verscheen de geest van Qu Yuan voor zijn vrienden en vertelde hen dat de rijst die voor hem bedoeld was, werd opgegeten door een enorme rivierdraak. Hij vroeg daarom zijn vrienden om de rijst te verpakken in zijden pakketjes met daaraan vijf fel gekleurde linten, om de draak af te schrikken. Deze traditie wordt nog steeds in stand gehouden, alleen wordt de rijst nu in bladeren ingepakt.

Omdat Qu Yuan op de vijfde dag van de Vijfde Maand is verdronken, stelden de mensen later deze dag in als een feestdag, ter herinnering aan de trouwe en toegewijde Qu Yuan, en aan de mensen die bij het dreggen naar diens lichaam in de rivier zijn verdronken.

Elk jaar worden in verschillende steden ter wereld Drakenbotenraces gehouden.

Een paar jaar geleden is de sport ook overgewaaid naar Europa en behoort inmiddels tot de snelst groeiende sporten ter wereld. Het is een echte teamsport waar onderlinge samenwerking essentieel is. Het gelijktijdig peddelen, op het ritme van de trommelaar, bepaalt welk team het snelst de finish haalt.

De races in het Kattendijkdok gingen over een afstand van 250 meter. Het team dat de 250 meter het snelst aflegt, wint. Maar de teams in de Drakenboten worden ook beoordeelt op hun uiterlijk. De mooiste en/of grappigst uitziende teams vallen ook in de prijzen.
In Antwerpen verzamelden verschillende teams, gesponsord door bedrijven, instellingen en verenigingen, zich kleurrijk uitgedost, aan de start voor een race die het grootste deel van de dag in beslag zou nemen. In een snel tempo vertrokken telkens vier Drakenboten voor een intense doch snelle race tegen de klok, en tegen elkaar.

Deze eerste editie was een succes. Op naar een nieuwe Antwerpse traditie!

Van uw wijkcorrespondent Carolien Krijnen voor GVA.be





vrijdag 9 september 2011

Antwerps Ganesh festival feestelijk van start gegaan



In een reusachtige witte tent aan het Antwerpse Stadspark, voor het oorlogsmonument, viert de Indische gemeenschap de verjaardag van Ganesh, de God met de olifantenkop. Ganesh is de god van kennis en wijsheid die hindernissen wegneemt en hij is tevens de beschermheilige van reizigers.
Het podium waarop het beeld is uitgestald staat vol giften en offers in de vorm van eten, bloemen en een schaal munten. Eén voor één brengen bezoekers, gekleed in prachtige gewaden en ontdaan van hun schoeisel hulde aan het kleurrijke beeld dat op zijn beurt prachtig versierd en gekleed is.

Het Ganesh festival duurt het hele weekend en is één van de grotere in Europa. Dit festival is één van de belangrijkste jaarlijkse gebeurtenissen voor de Indische gemeenschap.
De feestelijkheden worden zaterdag en zondag opgeluisterd met traditionele Indische dans en muziek, en smakelijke specialiteiten die u door de gemeenschap worden aangeboden.

Zondagmiddag om 14 uur wordt het beeld met het nodige ceremonieel in een processie naar het Steenplein gebracht. Om 17uur zal het afgodsbeeld met een boot de Schelde opvaren en wordt het naar oude Indische traditie midden in de stroom overboord gegooid.
Deze daad symboliseert de vergankelijkheid van het lichaam.

Programma
Vrijdag 9 september
Openingsceremonie vanaf 17:30uur

Zaterdag 10 september
10:30 - 15:30uur: Poojan, persoonlijk gebed voor Ganesh
16 - 21 uur: Openingsceremonie en doorlopend Hindu Mela, Indische markt, infostandjes, muziek, eetkraampjes met Indische dranken en snacks, kinderanimatie

Zondag 11 september
10:30 - 12:00uur: Poojan, persoonlijk gebed voor Ganesh
12:00 - 14:00uur: Samenkomst, ritueel Ganesh, het optuigen van de praalwagen
14:00uur: Ganesh vertrekt in processie van het Stadspark naar het Steenplein
17:00uur: Tewaterlating van Ganesh aan het ponton van de Flandria aan het Steenplein.

Van uw wijkreporter Carolien Krijnen voor GVA.be

zondag 4 september 2011

Prominenten eren 67ste bevrijding van Antwerpen

Waar zaterdag in de zonovergoten stad de Antwerpse bevrijding feestelijk gevierd werd met veel zang, dans, eten en drinken vond zondagochtend onder grijze wolken een ingetogenere maar daarom niet minder indrukwekkende plechtigheid plaats.

Onder grote belangstelling honoreerde The Royal British Legion de 67ste verjaardag van de bevrijding van Antwerpen aan het Monument voor de Gesneuvelden in het Antwerpse stadspark. Op de overdekte tribune zaten verschillende prominenten, Burgemeester Patrick Janssens, Gouverneur Cathy Berckx, Korpschef Eddy Baelemans, samen met talrijke leden van de Commonwealth die allen eer kwamen betuigen aan zij die gesneuveld zijn tijdens de tweede wereldoorlog.

Gastspreker Herbert Flack, een dagje ouder maar nog steeds zeer aantrekkelijk, gaf een persoonlijk tintje aan de plechtigheid toen hij met zijn prachtige stem vertelde hoe zijn Britse vader zijn Belgische moeder had ontmoet. Iets dat anders nooit zou zijn gebeurd en hoe er dus uit de gruwel van oorlog toch ook iets moois kon voortkomen.

De dienst werd in goede banen geleid door de Antwerpse tak van het British Legion en eerwaarde Ann Babb (een vrouw!!) met muziek van de Royal Band of the Belgian Navy.
Na de plechtigheid werden verschillende kransen gelegd door hoogwaardigheidsbekleders, prominenten, militairen en oud-strijders. Bij het neerleggen van de eerste krans door de Britse Ambassadeur brak de zon door de wolken. Twee oud-strijders wandelden samen moeizaam van de tribune naar het standbeeld, en het was ontroerend te zien hoe ze elkaar ondersteunden bij de kranslegging. Het kon niet anders of zij moesten overweldigd zijn door hun herinneringen.

Ondertussen werden wij op de tribune prachtig gedirigeerd door de Master of Ceremonies, Mr Southam die ons met elegante handbewegingen duidelijk maakte wanneer we moesten staan, zitten of zwijgen. Bij de eerste drie kransen stonden we allemaal recht, maar zodra onze gouverneur, in een mooie donkerblauwe outfit by the way, haar krans in handen kreeg om die bij het standbeeld van Koning Albert I te gaan leggen, gebaarde hij driftig dat we weer moesten gaan zitten.

Na het spelen van de nationale volksliederen van achtereenvolgens Belgie, Canada, Polen en Het Verenigd Koninkrijk hield de muziekkapel tot slot nog een muzikale parade over de Van Eycklei.

Van uw wijkreporter Carolien Krijnen voor GVA.be