Zwaan kleef aan

Vaderzwaan Edouard en moederzwaan Chris zijn het perfecte ouderpaar.
De vijf kleintje groeien als kool, en zien er ongelooflijk schattig uit. Niet te geloven dat er ooit iemand ze 'lelijke jonge eendjes' noemde ...



Het enige probleempje is dat sinds vader Edouard kleintjes heeft, hij bijzonder territoriaal en agressief is naar de twee andere zwanen.

Hij laat ze niet meer toe aan de vijver, en daarom vertoeven die twee nu in het park, buiten de vijveromheining, tussen de mensen. Elke keer ik passeer, drijf ik ze door de toegangspoort terug naar de vijver, maar van waar hij ook zit komt Edouard aangezwommen en jaagt ze weer weg.
(De vijveromheining staat open van april tot september op orders van de stad. Bezoekers kunnen tot aan het water)

Zaterdag zat het koppel met kroost op het water tussen speeltuin en politiekantoor, redelijk ver weg dus, en ik dacht het nog eens te proberen.

Het andere koppel lag op het gras tegen de haag, tot een groep kinderen hen onder luid geroep en armgezwaai begon op te jagen naar de Rubenslei.


Ik ben serieus uitgevlogen tegen die jongeren en ze zijn ermee gestopt voor er accidenten zijn gebeurd.
Maar meteen nadat het koppel veilig terug in de omheining zat, kwam Edouard als een speedboot aangezwommen.

Ik positioneerde me tussen hem en de twee anderen, en als een toreador draaide hij met zijn vleugels prachtig bol gezet om me heen. Mijn stoere interventie eindigde toen ik een serieuze mep van zijn vleugel kreeg, mijn enkel ziet nog steeds blauw en heeft een paar dagen flink pijn gedaan ;)

Patrick ging lopen, Victorine dook in elkaar, Edouard sprong erop en begon haar te bijten tot ik hem (heel voorzichtig) weg heb gejaagd.

De 2 zwanen gingen terug naar het grasveld tussen picknickende mensen.

Omdat ik me toch wel zorgen maakte, nam ik contact op met Marcel Peeters, voorzitter VOC in Brasschaat die een tijdje één van onze zwanen in zijn opvangcentrum heeft verzorgd.
Marcel is ook degene die een perfecte thuis heeft gevonden voor de prachtige zwarte zwanen die een tijdje op de vijver hebben vertoefd.

Volgens hem is het territoriale en beschermende gedrag van vader zwaan perfect normaal, en duurt dat zo'n 5 a 6 maanden.
Dan zijn de jonge zwaantje volwassen, en verlaten de nieuwe mannetjes de groep.

In deze periode is het best riskant om mensen, en vooral kinderen, te dicht bij de zwanen te laten komen, er zit heel veel kracht in zo'n dier.

En het weekend van 4 en 5 juli wordt enorm veel volk verwacht in het park. Op zaterdag zijn er allerlei optredens tot middernacht, en op zondag wordt een familiedag georganiseerd.

De vorige jaren zaten de zwanen steeds veilig op het water, maar nu staan die poorten open, kunnen de zwanen naar buiten, en de mensen naar binnen. Als een kindje een mep krijg van zo'n zwanenvleugel, is er gegarandeerd iets gebroken.

De mannen van de groendienst in het park vertelden me dat zij de poortjes niet mogen sluiten, ze zijn open op expliciete vraag van Stad Antwerpen. Zij kijken elke dag met lede ogen toe hoe de zwanen lijden onder de aanwezigheid van mensen te dicht bij het water.

Daarom heb ik een mailtje gestuurd naar het College van Schepenen met het verzoek om als het kan de komende 5 maanden, en toch in elk geval het weekend van 4 en 5 juli, de poorten naar de vijver toe gesloten te willen houden, met de 4 volwassen zwanen en 5 kleintjes binnen de omheining.

Ik hoop van ganser harte dat het goed afloopt, en dat we binnenkort weer kunnen genieten van elegante zwanen op onze vijver die in harmonie en vrede samenleven.


Voor wie heel de zwanensaga wil lezen, klik hier .

Restaurantweek

Een paar dagen geleden waren we 14 jaar getrouwd, en of we het gevierd hebben.

We hebben het super goed samen, elk een eigen leven, en toch doen we veel dingen samen. Alletwee blij dat we geen kinderen hebben en daardoor tijd voor enkele vreemde hobby's. We hebben geen auto, maar springen van tijd tot tijd op onze tandem. en onze favoriete bezigheden zijn terrasjes doen, en lekker eten.

En daar wringt het schoentje.
Want als er nu iets is waar ik niet echt goed in ben, dan is het koken. Ja, ik maak wel eens iets te eten klaar, zoals een pan gestoomde groenten met wat pasta en een handvol kruiden zoals komijn, peper en basilicum, en dankzij de oude broodmachine van mijn oom Rick, en schitterende initiatieven zoals HNGRY hebben we altijd lekker vers brood in huis (al dan niet met noten, veenbessen, rozijnen, zongedroogde tomaten of banaan, nooit en trouwens) en tover ik al eens een schitterend gerecht à la Thai Beef Noodle uit mijn mouw.


Maar een keukenprinses, nee, dat ben ik niet.

En zo zijn we de laatste tijd op zoek naar goede en betaalbare eetadresjes in Antwerpen centrum.
Blijkt dat er gouden zaken te doen zijn in 't Stad, vooral tijdens de week, en ons doel is nu de agenda vol te krijgen.

Een toppertje is het overheerlijke Menu Maman bij Bourla op de Graanmarkt. Een dagvers 3-gangenmenu aan 18euro pp of de prijs van een middelmatige Groupon deal (van maandag tot vrijdag).
Tussen de bomen op het gezellige plein, of in de stijlvolle brasserie, waan je je in Parijs. De keuken is bijzonder lekker en de menu's afwisselend.

Op maandag gaan we steevast den Abjaar. Een tof eetkafeeke op de Sint Jansvliet waar je voor 5euro pp een gigantische portie Spaghetti Bolognese voorgeschoteld krijgt (enkel op maandag).
De porties zijn zo groot dat we soms wel eens een doggy bag meenemen ...

In de verschillende restaurants van Mo zijn ook regelmatig specials te vinden. Op donderdag is het steakdag bij Meat&Eat waar je voor 19,50euro pp een steak, frietjes, bijgerecht en een halve fles wijn krijgt.
Daar hebben we donderdag, op het heerlijke zonovergoten terras echt van genoten.

En dankzij Mo kwamen we zelfs in het weekend nog uit op een topdeal!
Zondag gaan eten bij Fish&Eat op het Antwerpse Zuid.

Elke zondagavond is het daar Crazy Gamba Night, waar je voor 15euro pp elk 6 gamba's krijgt, ook weer frietjes, een slaatje en een halve fles wijn.


We hebben tot nu toe een redelijk mooi uitgebalanceerd menu van pasta op maandag, steak op donderdag, vis op zondag.
Tussendoor een zelfgebakken boterham, en een HNGRY menuutje, maar als er iemand nog tips heeft voor dinsdag, woensdag, vrijdag en/of zaterdag, laat maar komen!


Zo, en nu is het tijd voor spaghetti!!!

In mei leggen alle vogels een ei

Nu ik regelmatig in de Zoo gids, fiets ik weer heel vaak door het Stadspark. Gek misschien, maar ik kom nu vaker in het park dan toen ik er vlak tegenaan woonde.

Eke keer rijd ik een ommetje om te zien hoe onze vier witte zwanen het stellen, en af en toe komen ze me zelfs gedag zeggen.
Ondertussen zitten ze er nu dik tweeënhalf jaar, Edouard, Victorine, Chris en Patrick.

Twee zwanen vormden redelijk snel een koppeltje, de twee anderen waren meer op hun privacy gesteld en zwemden vaak in hun eentje rond. Vroeger haalde ik ze nog uit elkaar, Edouard was de grootste, en Victorine was de enige met een gele ring om haar poot (de anderen hebben een blauwe), maar Chris en Patrick waren in die jaren even groot geworden als Edouard, dus alleen Victorine was nog te herkennen aan haar gele ring.

Een paar weken geleden, op 27 april om precies te zijn, zag ik dat één koppeltje zich had teruggetrokken in het hoge gras. Was dat een ...? Ja hoor, een nest!!

Trouw zaten ze om beurten op het zelf gemaakte bouwsel van riet, waterplanten, gras en dons. Vaak zat er eentje op het water, en zat de ander zeer consciëntieus op het nest, en op het ei, of eieren, want ze gunden geen inkijk.

Bijna elke dag fietste ik er langs, en elke keer zag ik één zwaan op het nest, en een andere ernaast, of op de vijver, aan het zoeken naar iets te eten.
Het bleef maar duren. Geen idee hoe lang het duurt om een zwanenei uit te broeden, maar dit leek me toch wel erg lang ...

En op een dag zag ik een leeg nest. Oei, hadden ze het opgegeven? Het nest lag er leeg en verlaten bij, geen zwaan in de buurt te bekennen. Maar toen ik een beetje verder fietste, maakte mijn hart een klein sprongetje. Oh kijk daar!



Maar liefst vijf prachtige zwanenkindertjes!!!
Dus nu hebben we 9 zwanen op de vijver, en voorlopig blijven die nog wel even.

Dit vond ik over onze knobbelzwanen op Wikipedia:

Ze nestelen op de grond, dicht bij de waterrand van moerasgebieden en weinig stromende waters, bij estuaria en in steden. Hun nest is een groot bouwsel van plantenmateriaal: riet en waterplanten, met een holte in het midden. Het wijfje broedt tot 38 dagen op de 5 tot 8 ovale eieren van ongeveer 11 cm. In het begin van de broedtijd zijn de eieren nog mat en grijsgroen, maar na een paar weken worden ze glanzend en bruinig. Het wijfje sist luid naar alles wat te dicht in de buurt komt. Als haar waarschuwingen in de wind worden geslagen valt ze aan. Haar sterke snavel en vleugels zijn geduchte wapens. Vooral in de broedtijd kan het mannetje behoorlijk agressief zijn territorium verdedigen, ook tegen mensen die te dicht bij het nest komen.
De jongen blijven een heel jaar lang bij hun ouders, maar ze verlaten al wel spoedig het nest en kunnen na 4 – 5 maanden vliegen. Voor vogels is dat heel erg lang. De ouders dragen hun jongen, zoals bij futen, af en toe op de rug. Wanneer ze het verenkleed van een volwassen zwaan krijgen, verjagen de ouders hun jongen. Volgroeide jonge vogels hebben eerst een lichtbruin kleed, nog bruiner dan de jongen van de wilde zwaan, dat, naarmate ze ouder worden, witter wordt. Ze missen de knobbel en hun snavel en poten zijn nog donkergrijs. Later worden die rozegrijs en vervolgens krijgt hij de oranjerode kleur van de volwassen snavel. In het derde jaar zijn de vogels echt volwassen. Daarna vormen de jonge vogels af en toe grote groepen. Donsjongen zijn grijs of wit. Ze worden door beide ouders verzorgd.
Broedpartners blijven dikwijls hun hele volwassen leven bij elkaar.
Knobbelzwanen hebben per jaar maar één broedsel.