De epidemioloog en de 3 seconden regel

De coronapandemie. Al even geleden, maar het was een lastige periode in mijn leven. Ik kon immers mijn lievelingsjob niet uitvoeren, mensen mee op wandeling nemen, of entertainen in mijn chocoladeatelier. Al mijn activiteiten waren strikt verboden.

Gelukkig was de horeca weer open, en zat ik eind augustus 2020 met een paar vriendinnen een wijntje te drinken bij Think Jazzy. Aan de tafel naast ons zat een bekend gezicht. Professor Pierre Van Damme, de specialist in epidemiologie en vaccinatie die geregeld op tv te zien was in deze bizarre tijden.

Mijn onmin over mijn ongewenste werkloosheid was zo groot, dat ik een fel betoog tegen hem begon af te steken dat het toch moeilijk te begrijpen was waarom wij stadsgidsen, niet met een groepje mensen in de buitenlucht door de stad mochten wandelen terwijl wandelen op ongeveer elk kanaal gepromoot werd.

Hij gaf me gelijk en zijn visitekaartje met de vraag om mijn verzoek te motiveren met een mogelijk draaiboek.

Ik kroop diezelfde dag nog achter mijn PC.

Geachte Professor Van Damme,

Zeer aangename toevallige kennismaking bij Think Jazzy gisterenmiddag.

U raadde me aan u een draaiboek te bezorgen ter bevordering van het optrekken van het aantal deelnemers aan gegidste rondleidingen in Antwerpen dat momenteel door het samenscholingsverbod is vastgelegd op 10 (inclusief gids). Ik heb er meteen werk van gemaakt, echter het draaiboek is eerder een pleidooi geworden.

Het enige excuus dat ik daarvoor heb, is dat ik mijn job al 15 jaar met veel liefde en passie uitvoer, en dat graag nog lang zou willen blijven doen.

Ik wil u bij deze alvast hartelijk danken voor de tijd en aandacht die u aan mijn verzoek spendeert, en het aanbod voor een chocoladeworkshop met uw team mits mondmasker blijft uiteraard geldig ;)

Vriendelijke groet,

Carolien

Ik kreeg snel antwoord. Het item werd op de agenda van Celeval geplaats, èn positief onthaald!!

Groot was de euforie, en mijn dank, ik stuurde de professor een enthousiaste mail om hem te bedanken, en kon weer aan de slag.

Vorige week, in november 2023, was ik te gast op een vernissage bij de WM Gallery in de Wolstraat.

Onder de genodigden bevond zich ook professor Pierre Van Damme. Ik vloog op hem af.

"Professor, u zult zich mij niet meer herinneren, maar jaren geleden geraakten wij hier achter den hoek op een terras aan de praat over de coronamaatregelen voor stadsgidsen. Ik heb op uw vraag toen een verzoekschrift ingediend, en u heeft dat aangekaart bij Celeval".

"Jaaa! ik weet dat nog. Ik heb dat toen op de agenda gezet, en ze gingen meteen akkoord. Heel fijn dat dat toen zo snel geregeld was voor jullie!"

Het was heel tof hem nog eens te zien. In mijn gebruikelijk enthousiamse vertelde ik honderduit, met handgebaren en tijdens één zo'n gebaar mepte ik het vorkje uit het schoteltje lekkers dat me net was aangeboden.

Razendsnel bukte de professor zich, en als een echte gentleman overhandigde hij mij mijn gevallen vorkje.

"Professor,' vroeg ik, "hoe staat u tegenover de 3 seconden regel?"

"Carolien,' zei hij, "dit was zelfs geen 3 seconden. Smakelijk"

PS. De 3 secondenregel bestaat al zó lang dat eigenlijk niemand precies weet waar hij vandaan komt. Het is de tijd waarin je eten dat op de frond is gevallen opraapt, zodat je het nog kunt opeten. In Engeland spreekt men van de '5 second rule'. Daar kan je het dus nog langer op de grond laten liggen ;)