zaterdag 4 oktober 2008
Diamonds are a girls best friend
Het is precies 9 jaar geleden dat we mekaar leerden kennen. En met wij, bedoel ik Tina, Michael en ik.
Het was oktober 1999 en we waren alle3 in New York voor de veiling van “The Personal Property of Marilyn Monroe”.
Ik was de tentoonstelling gaan bekijken in Londen, maar wilde toch naar NY en na veel bellen en lang lobbyen was het me gelukt om toegangskaartjes te krijgen tot “the Greatest Celebrity Sale of the Century”
Ik was 1 van de 150 gewone mensen worldwide, ze hadden natuurlijk liever koopkrachtiger mensen in de zaal, maar omdat Marilyn ook altijd een gewoon meisje is gebleven, was er speciale aandacht voor Jan met de pet.
Michael was een ander “gewoon mens” met minder geluk. Hij had geen toegangstickets, maar was helemaal met de bus van Ohio naar NY gekomen, om de tentoonstelling te zien. We geraakten aan de babbel, samen met Paul Theroux en de PR Manager van Christie’s, en aan het einde van het gesprek kreeg Michael 2 tickets, voor woensdagavond en donderdagmiddag.
Hij zat in een adere zaal dan ik (er waren er 2, 1 bij de auctioneer, en 1 met videoconference) en in de videoconference room ontmoette hij Tina.
Toffe vrouw uit San Fransisco - die niet wil zeggen hoeveel ex-mannen ze heeft onderussen, maar ik schat 5 - die toch wel een stuk of 4 items heeft gekocht op de veiling voor een totaalbedrag van ongeveer 60.000 dollar (toen die nog meer waard was dan de euro).
In mei 2001 zagen we elkaar terug. Kristoffel en ik bezochten Michael in Ohio en vlogen van daaruit met zijn 3en naar LA waar Tina ons kwam bezoeken.
Michael en ik hebben elkar nog een paar keer terug gezien, 1 keer bij ons, nog een keer in LA (vorig jaar) maar Tina had ik 7 jaar niet meer gezien.
Deze grote reunie moest flnk gevierd worden en daar horen cadeautjes bij. Ik had voor Michael 2 grote fotokaders bij met collages van onze bijzonderste momenten,
van Christies 1999 tot LA 2008, souvenirs uit huis en Antwerpen voor hem en Tina, maar toen zij haar cadeautjes bovenhaalde werd het even stil.
Ze had juwelen bij van haar vorig jaar overleden moeder, en van zichzelf en was bijkbaar van plan alles weg te geven.
Ik kreeg een schattig zilveren broche van Tiffanys, een enrome hanger uit jade, een ketting met parels en een groot roden hart met bijpassende oorbellen, stuks uit haar Limoges collectie, en een gouden Bulova horloge uit 1942.
Michael kreeg ook hangers, broches, pins, … het leek wel of we de lotto hadden gewonnen.
We gingen die avond sjiek eten in Dayton, een uurtje verderop, bij Coco’s.
Michael nam de collages mee om aan tafel te zetten en we hadden ons allemaal wat opgetut. Ik had mijn nieuwe parel set aan. Heerlijk gegeten, veel gelachen, en blij met de cadeautjes.
Maar het blijste was ik toch met een mailtje van Sushi en Tapa uit het kattenhotel, toepasselijk, op werelddierendag.
Hallo mams en paps,
We hebben het hier goed naar ons zinnetje !
Met Shady ( zwart katertje ) komen we goed overweg.
Af en toe kijken we wel de kat uit de boom uit !! Haha !!
Maar stilletjes aan voelen we ons op ons gemakje.
Morgen 2 nieuwkommers Winston en Sabrinsky, ze komen voor de eerste maal. Wij zullen ze eens rondleiden in het kattenhotel.
Maak je geen zorgen over ons, wij hebben ook een toffe vakantie ( alleen geen goed weer )
Veel plezier en heel veel spinnetjes van ons
Sushi en Tapa xxx
Groetjes van onze verzorgers Cathy en Peter
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Wat ben jij verwend zeg , het lijkt wel een suikertant.
Met die brief van het Poesenpension , heb ik wel in een deuk gelegen . ze kan direkt Ghost writer van Courts Mahler worden , van mij mag ze alles als ze maar lief is voor jullie Boys!!!
XX
Een reactie posten