Ik kan me volledig aansluiten bij dit oude gezegde.
Nu is deze vakantie op dit moment zowel een zegen als een straf.
Heel ons huis is leeg. Vandaag beginnen ze nl. aan flinke verbouwingen.
Nieuwe vloer, nieuw dak, nieuwe keuken, ...
We vermijden de vreselijke breekperiode en het daarbij horende stof, maar het betekent wel dat alles, alles weg moest voor vanmorgen 8h15.
Meubels, servies, DVD's, glazen, voorraad, alles van waarde, en natuurlijk ook onze poesjes. Al dagen was ik bezig dingen te versassen, enkel wat in de keuken en living zelf stond moest gisteren.
Om 18h30 brachten we onze kabouters weg, Sushi was niet blij en dat liet hij horen en voelen(auw), Tapa was een stuk rustiger.
Het kattenhotel is niet zo druk bezocht gelukkig, Bobke (ja, die van vorige keer), 2 zwarte katjes en een zwart-wit. Dat zou moeten lukken. Sushi schoot zijn mand uit en kroop hoog in een krabpaal, naar ales om zich heen blazend alhoewel dat weinig indruk maakte, behalve dan op mij.
Terug thuis nog met moeite een bord gevonden, de laatste fles cava gekraakt, en dan naar bed, tot 6h.
We namen de trein om 8h07, lekker vroeg.
Hij had verraging, dan werd een spoorwissel aangekondigd, chaos, maar eindelijk zaten we in de IC naar Brussel.
Toch niet. Het was een boemel. Foutje. Om kwart voor 9 stapten we over in Mechelen, samen met ongever 120 andere vloekende treinreizigers, om uiteindelijk om 9h20 in Brussel Noord te zijn.
Op alle treinen zat vertraging, net vandaag. Een stationsmedewerker had wel zin in een praatje. Een zelfmoord net voor Leuven wist hij ons te zeggen. En meteen het halve land plat. Dat komt ervan als je je van kant maakt in het spitsuur. Moesten ze verbieden, net inhalen door vrachtwagens.
Int vervolg een pilleke man. Is ook prettiger voor de begrafenisondernemer.
Om 10h stapten we de luchthaven binnen, bekaf, en het moet nog beginnen ...
1 opmerking:
Hey lui, heel veel plezier en geniet er maar stevig van.
Een reactie posten