Vorig jaar was het doelbewust Firenze geweest, maar met onze landing werden we omgeleid via Bologna. Goh, nog een SN Brussels Airlines bestemming, dachten we, nog dichterbij dan Firenze, met een prachtig stadje als Ravenna in buurt, en we waren er geen van tweeën eerder geweest. Dat ging het worden.
Een geweldig Air BnB'tje met terras gehuurd voor een kleine week, en verder totaal onvoorbereid vertrokken.
Na een dag of 2 hadden we door dat het echt wel een mini dorpje is. Net als vorig jaar in Firenze waar we tevergeefs probeerden om toch minstens 1 dag de Duomo niet te zien, was het hier onmogelijk om niet terecht te komen op de Piazza Maggiore met de Neptunus fontein.
Hij is van de hand van Giambologna, oftewel Jean Boulogne, een Vlaming die in Antwerpen heeft gestudeerd. Een wedstrijd om de Neptunus fontein in Firenze te bouwen won hij niet, tot grote vreugde van de magistraten in Bologna die hem met open armen ontvingen.De de Medici-clan besefte snel de kapitale fout die gemaakt was, en haalde hem terug naar Firenze. Hij mocht de stad nooit meer verlaten omdat ze bang waren dat de Oostenrijkse of Spaanse Habsburgers hem een 'offer he couldn't refuse' zouden doen.
Toffe kerel, die Giambologna, die apetrots was op zijn opdracht voor Bologna, zo trots dat hij Neptunus met een extra groot paar cojones wilde tooien, maar daar stak de kerk een stokje voor.
Volgens de schrijver van deze blog vond onze Jean toch een oplossing, maar ik denk dat deze auteur zich vergist van standbeeld. Als je volgende keer nog eens in de Belle Epoque zaal van het Hilton hotel bent op de Groenplaats, kijk dan maar eens naar de duim van Rubens ;)
Het was heet in de stad, heel heet, maar het was blijkbaar niet de eerste hittegolf in Bologna. De hele binnenstad is overdekt met prachtig gedecoreerde arcades, naar het schijnt beslaan die arcades maar liefst 40 kilometer!!
De ene nog indrukwekkender dan de andere!
In hete zomermaanden kun je zo uit de brandende zon blijven, en in de winter beschermen ze je tegen rotweer.
Moesten ze hier ook doen!
Wie wil genieten van een authentieke Spaghetti Bolognese is hier wel aan voor de moeite. (Dan ga je beter naar den Abjaar in Antwerpen, vooral op maandag, dan kost zo'n bord pasta je maar 5Euro)
De typische ragù alla bolognese wordt in Italië nooit, maar dan ook nooit, geserveerd met spaghetti. Dat is een typische uitvinding van bij ons. Vlees wordt in Italië trouwens nooit gegeten met pasta, of met aardappelen for that matter. Zou dat de verklaring zijn dat we - buiten de occasionele obese toerist - niet één zwaarlijvige Italiaan(se) gezien hebben?
Hoe verklaar je het anders? Ze slaan het ontbijt over, ze apritieven erop los, eten 's avonds pas na 21h30, en blijven allemaal zo slank, op het (te) magere af bijna.
En eten, dat kunnen ze daar echt wel!
De tofste plek die we gevonden hebben, was de Osteria Del Sole. Een vreemd lokaal achter een zeer armoedige voordeur die totaal niet laat vermoeden wat erachter zit.
De Osteria gaat terug tot de 15e eeuw, en het lijkt of sommige zaken inderdaad zo oud zijn. Bijvoorbeeld het viertal heren dat vooraan links een spelletje zat te spelen met al even oude Tarotkaarten. Verder binnen in staan rijen lange houten tafels, aan de muur een allegaartje lokale kunstwerken, foto's, reclamepanelen, etc, achter de (grote ronde) bar staat ongeveer elke mogelijke sterke drank in de wereld uitgestald, en er wordt geen eten geserveerd.
De ober heeft aan een kleine handbeweging genoeg om je in een oogwenk een snijplank en een scherp mes te overhandigen, samen met je glas wijn van 2Euro, en dan begin je eraan.
Aan je zelf meegebrachte lunch of diner.
De Osteria moedigt klanten aan om in één van de vele kraampjes of winkels in de omliggende straten lekkers te gaan kopen, en bij hen op te eten.
Zo, uit het vuistje, zonder bord of bestek, maar het was top!
De ene na de andere toerist, vaste klant, student, ... stapte binnen met een grote papieren zak en stalde zijn of haar waren uit. Spontaan werd aangeboden mee te eten, te proeven, en na de minste blik in de richting van een nog ingepakte of reeds uitgepakte lekkernij, werden stukjes afgesneden, en gedeeld met wie maar wilde.
I like!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten