The Greeter

Zelf na het zoveelste bezoek, is het altijd even wennen om terug in de States te komen. De brede lanen, lelijke gebouwen, vreemde afwisseling van huisjes, bedrijfjes, fastfood ketens, kerken, garages en winkels , … een beetje de Boomsesteenweg int groot.

Nadat we ons de benen onder het lijf hadden gelopen in Philadelphia om onze conecting flight naar Dayton te halen – 55 minuten voor immigration, bagage claim, bagage check, security check (inclusief schoenen uit), en de rit van terminal A naar terminal F, geloof me, het was krap, zijn we na een vluchtje van anderhalf uur geland in Dayton Ohio.
Michael en Dave kwamen ons ophalen.
Het was nog prachtig weer, de zon kleurde mooi oranje aan de hemel en we stopten bij Adriana’s voor een pizza.
We bestelden een 16inch pizza (juist ja, de diameter, vermenigvuldig met 2,5 om de afmeting in cm te kennen) met de nodige side dishes, needless to say dat we een flinke doggy bag mee naar huis konden nemen.

Ik was zo slim geweest om de tusenstekker voor het Amerikaanse stroomnet te vergeten dus we hopten nog even de Wallmart binnen. 24h per dag open, zelfs in Sydney Ohio, niet te geloven.
De Wallmart in Sydney is een beetje een kruising van een enorme Carrefour met het prijsbeleid van een Aldi, maw. PARADISE!!!!!!!!!
Als ik niet zo moe was geweest had ik er de hele nacht kunnen shoppen, we gaan zeker eens terug. Stekkertje gevonden, en naar buiten.

Toen we naar buiten liepen werden we bij de uitgang vriendelijk uitgezwaaid door een bejaarde dame op een barkruk. "Goodbye".
Michael merkte mijn verbaasde blik. "That's the Wallmart Greeter. There's one when you come in saying Hello, and one when you go out saying Goodbye" Ik hoop dat ze af en toe van plaats wisselen. Beetje deprimerend om heel de dag afscheid te nemen.

Op naar het huis van Michael en Dave.
Ondertussen zijn die bijna 3 jaar samen, de eerste keer dat wij hier waren is meer dan 7 jaar geleden, dus het nieuwe huis hadden we nog niet gezien. Kristoffel had zelfs Dave nooit ontmoet (ik vorig jaar in LA), maar het klikte meteen.

Het huis is van Dave, maar Michael heeft alles ingericht, en dat was er aan te merken. Geen cm2 is nog vrij en dan bedoel ik zowel op de grond, aan de muur, in de kasten en alles daar tussen in.
Het huis is anders enorm. Ik heb voorlopig 4 slaapkamers ontdekt, 2 badkamers, 2 leefruimtes, een washok, een dubbele garage, een veranda, een keuken, een bijkeuken, een kelder en een stel ingemaakte kasten waar Carrie Bradshaw (Sex & the City) jaloers op zou zijn.

Vandaag wordt een relax dagje. Onze vriendin Tina uit San Fransisco komt vanmiddag ook aan en vanavond dineren we hier.