dinsdag 6 december 2016

Alles kan beter. Bedankt Orange

Ik ben er meestal redelijk snel bij om 'van mijnen tak te maken' zoals de Antwerpenaars het zeggen, wanneer er iets niet zo loopt zoals ik het wil.

Net als pas nog. Ik wilde me inschrijven voor een vervolgopleiding aan de PIVA, volwassenonderwijs, chocoladebewerker, chocoladestukken.
Moderne technologieën winnen ook bij schoolopleidingen langzaam terrein. Langzaam.
Deze school combineert digitale eenvoud met analoge complexiteit.
Vanaf stipt 9h smorgens kon je online een wachtnummertje 'trekken'. Ik zat stipt 9h achter mijn pc en had wachtnummer 227.

Precies een week later kon je je ter plaatse vanaf 9h inschrijven, ahv. je volgnummer.
Een paar dagen voor de inschrijving kregen we een bericht dat er digitaal iets misgelopen was en er dubbele nummertjes uitgedeeld waren. Kom dus aub op tijd was de boodschap.

Stipt om 9h stond ik aan de schoolpôort, samen met een paar 100 andere leergierige volwassenen.
A rato van 30 inschrijvingen per keer duurde het even voor ik aan de beurt was. Het was bijna half 12 toen mijn nummertje werd afgeroepen.

Eindelijk was het zover.
"Ik kom me inschrijven voor Chocoladestukken."
De medewerker ging de benodigde inschrijfformulieren halen en kwam hoofdschuddend terug.
"Sorry, die opleiding is vol. Is er een andere die u wilt volgen?"
"Dat meent u niet he mijnheer? Ik sta hier van 9h te wachten. Ik heb nu zolang geduld gehad, ik ga niet van deze stoel tot ik ingeschreven ben"
Er stonden maar 4 stoelen. En nog steeds meerdere tientallen wachtenden na mij. Dit kon lastig worden.
"Ik zal even een verantwoordelijke gaan halen."
"Kan ik u helpen mevrouw?" vroeg de verantwoordelijke
"Ik hoop het. Ik had me graag ingeschreven voor de opleiding Chocoladestukken."
"Zeker mevrouw, vult u even dit formulier in."
"Hoezo? Die opleiding was tochj volzet?" vroeg de eerste werknemer.
"Ge hebt bij het verkeerde stapeltje gekeken, er waren nog 2 plaatskes."
En ik schreef me in. Kijk, als ik niet van mijnen tak had gemaakt, en vertrokken was, was ik niet ingeschreven. Nu wel :)

Maar ik dwaal af.

Ik maak 'van mijnen tak' als het niet goed gaat, als het wel goed gaat, ben ik niet te beroerd om dat ook toe te geven.

Na mijn relaas over de grote meerkost aangerekend door Orange op mijn laatste 2 facturen, waar ik hun klantvriendelijkheid in twijfel trok, en dit ook deelde op sociale media, kwam er een mooie geste terug van hen. Een creditnota waar we de meerkost van de 2e factuur delen, ieder de helft.

En een paar dagen later kreeg ik ook nog een mailtje in de bus met aankondiging dat ik een eindejaarscadeautje mocht uitkiezen als trouwe klant.


En vond ik toch niet het perfecte cadeautje voor mij zeker. Bedankt Orange!