vrijdag 19 februari 2016

Alles kan beter. Filmtrailers

Sinds een paar maanden ben ik lid van een supertoffe internationale vrouwenvereniging, AWCA, en onderneem met mijn nieuwe vriendinnen allerlei toffe dingen. Daguitstappen zoals bijvoorbeeld naar Rotterdam, stadswandelingen (waar ik als gids eens gegidst word), etentjes, vergaderingen, kussens maken voor het goede doel, en deelnemen aan de leesgroep.

Elke maand lezen we een boek, en komen dan bij één van de leden samen om het te bespreken. Ik heb al een paar mooie boeken ontdekt die ik anders misschien niet gelezen zou hebben. Zoals The Children Act (niet echt kapot van maar toch interessant), Girl on a train (die had ik zonder leesclub waarschijnlijk ook wel gelezen), The Invention of Wings, a must read, wat een boek!!!! en vanmorgen heb ik na een slechts een paar dagen een ongelooflijk pakkend boek uitgelezen, Me before You.

Het begint als een klassieke tearjerker, knappe, rijke, succesvolle jongeman raakt verlamd na een ongeval en verliest alle hoop in het leven. Teneinde hem wat op te krikken, huurt zijn moeder een schattig, onzeker, onervaren jong meisje in om 6 maanden voor hem te zorgen.
Beetje vreemd, want als ik schatrijk was, en mijn zoon hulpbehoevend, zou ik de meest bekwame en ervaren verzorgers inhuren die er in de wereld te vinden zijn.

En de rest van het verhaal laat zich wellicht raden ... Of toch niet?

Ik ga er hier niet meer over schrijven, maar als je je echt eens wilt verliezen in een mooi boek waarbij je toch wel een paar Kleenexjes nodig zult hebben, dan is dit het boek dat je moet in huis halen.

Twee jaar na publicatie van het boek werd de film aangekondigd die binnenkort in de zalen zal verschijnen. We hebben al beslist om hem samen met de leesgroep te gaan bekijken.

Nieuwsgierig geworden naar het boek, de auteur, de film etc struinde ik het internet af, en na enkele minuten moest ik mijn man gelijk geven in één van zijn meest gedetermineerde meningen.

Mijn man gaat dolgraag naar de film, het is bijna gelijk wat voor film, "als het maar beweegt" is zijn motto, en hij laat zijn keuze meestal bepalen door de regisseur of scenarist, en heel uitzonderlijk misschien door één of meerdere van de acteurs.
Maar hij kijkt nooit, nooit, ECHT NOOIT, naar filmtrailers.

Ik wel.
Pas nog, naar de nieuwe Jungle Book, die wil ik echt zien.

Maar toen ik op zoek ging naar 'Me before You' op Youtube vond ik een official trailer, en nog een official trailer, een official trailer #1 en zelfs een trailer review; een blik achter de schermen van de trailer, met andere woorden, the making of the making of the making of.


En als je zelfs maar één van deze trailers bekijkt, is je volledige leeservaring verpest.
Er zitten zo'n mooie scenes in het boek, scenes die zonder twijfel op een prachtige manier in beeld zullen worden gebracht, maar om die nu zomaar uit de context van de film te halen en ze in een trailerke van 2 minuten en 48 seconden te steken, dat is bijna misdadig.

Deze trailers maken dat elke ontroerende verrassing, elke wonderbaarlijke verbazing, elke pijnlijke herkenning, het diepe medeleven met de avonturen, ervaringen en keuzes van deze protagonisten tijdens het lezen van het boek of het kijken van de film brutaal de nek worden omgedraaid, en de kop afgerukt.

Tot ik deze vond.
Een trailer zoals een trailer moet zijn. De sfeer scheppen zonder de plot te grabbel te gooien, de karakters schetsen zonder ze helemaal bloot te geven, de nieuwsgierigheid zo prikkelen zodat je bijna met een rode stift de releasedatum van de film in je agenda wilt schrijven (3 juni voor diegenen die het willen weten).

Dus, liefhebbers van een ontroerend boek, of mooie film, rep je naar de boekhandel en begin te lezen en bekijk alleen maar deze trailer:


Ik meen het he, ALLEEN MAAR DEZE!!!

zaterdag 6 februari 2016

Alles komt goed. De Post

Ik had het kunnen weten natuurlijk. Donderdag ontving ik de factuur van De Post voor postzegels die ik niet in ontvangst mocht nemen omdat ik geen volmacht van mezelf had gekregen (of aan mezelf had gegeven. U kunt dat verhaal hier lezen).

Dan toch maar de zending gaan halen met het nodige bewijsmateriaal dat ik wel degelijk zaakvoerder ben van mijn bvba. De voorgeschiedenis is echter nogal complex.
Ik bereidde me goed voor en gewapend met de statuten op de vorige naam van de bvba, Multinews (op een oud adres notabene), een notariële akte van de naamswijziging naar AntwerpConnection, een andere notariële akte van de adreswijziging naar het huidig adres, en een recente printout van de gegevens van de Kruispuntbank trok ik naar het postkantoor.

Toen het mijn beurt was gaf ik het briefje van de aangeboden doch niet overhandigde aangetekende zending aan de loket beambte.

Terwijl die de zending ging halen, nam ik uit mijn tas de kopijen van de statuten op de vorige naam van de bvba, Multinews (op het oud adres), de notariële akte van de naamswijziging naar AntwerpConnection, de andere notariële akte van de adreswijziging naar het huidig adres, en de printout van de recente gegevens op de Kruispuntbank.

De loket beambte kwam terug, keek een paar seconden naar de naam op de omslag van de zending, en keek toen vragend naar mij:
"Antwerpconnection?"
Ik knikte bevestigend, maar een split second voor ik triomfantelijk alle documenten onder haar neus wilde schuiven, schoof zij totaal onverwacht de zending naar mij toe.
"Hier even tekenen voor ontvangst aub. Nog een prettige dag"
en ze gaf me de zending, zonder mijn statuten, notariële aktes en kruispuntbankpapier één blik waardig te hebben gegund, zomaar mee.

En nu kan ik weer mijn eigen briefjes gaan versturen :)