donderdag 1 april 2010

Het kan altijd nog erger

Ondertussen zijn we verhuisd naar ons appartement in de stad en vallen stilaan in een nieuwe routine. Het is ruim, licht, groot, super, en bijna klaar.
Ook tijd om de voorraden aan te vullen. Supermarkt afgeschuimd voor schoonmaakmiddelen, voedingsmiddelen, en ..., zeer belangrijk, lekkere wijn.

Die hadden we vant weekend geproefd en besteld en zou gisteren worden geleverd in de voormiddag.
Om 10h ging de deurbel. Ik had al een paar uur aan de PC gezeten, was gewassen en gekleed met een handdoek om mijn nog natte haar, maar ik ging naar beneden om de bestelling in ontvangst te nemen.

Kristoffel wilde helpen, trok snel een jeans aan en kwam een minuutje na mij naar beneden. De bestelling werd naar de kelder gebracht, ik tekende de bon af, Kristoffel trok terug naar de 7de verdieping met mijn huissleutel en ik volgde een paar minuten later. Ik stapte uit de lift en zag hem voor de deur staan.
Sleutel langs binnenkant op de deur laten zitten.
Daar stonden we dan. Alletwee op pantoffels, ik met een handdoek om mijn natte haar, in een koude gang, Kristoffel in dun T-shirt en jeans. Gelukkig had hij zijn telefoon bij, en begon te bellen tot hij een slotenmaker had gevonden die er binnen een half uur zou zijn.

Onze poesjes stonden binnen in de hall klaaglijk te niauwen, ze snapten er niks van natuurlijk.
Ik voelde me ellendig, en koud. Kristoffel probeerde het leed te verzachten. "Het kan altijd nog erger" zei hij.
Stel dat het bad aan het vollopen was ... (we hebben geen bad)
Stel dat er baby lag te krijsen ... (we hebben geen baby)
Stel dat we hier in pyjama hadden gestaan ... (we hebben geen ... (grapje))
Stel dat je dringend naar de WC zou moeten ... (buren niet thuis)
Stel dat we een dringende afspraak buitenshuis hadden ... (oef)
Stel dat er een groep op me zou staan wachten voor een stadswandeling ... (voor 1 keer eens niet)
Stel dat er een pan op het vuur stond te pruttelen ...

Anderhalf uur later (!) kwam dan eindelijk de slotenmaker.
Die nam een stuk plastic uit zijn geredschapskoffer, schoof dat tussen de deur, stampte er een paar minuten hard tegen (ik dacht aan die arme poezen binnen) en ja hoor, open ging hij, die deur.
"Dat is dan 155euro"

Het kan altijd nog erger.
Maar toch niet veel ...

1 opmerking:

marijke en toon zei

't was inderdaad een "geredschapskoffer" begrijp ik.