donderdag 15 maart 2012

Chocolade met een knipoog


Exact twee jaar nadat Dominique Persoone zijn Chocolate Line winkel opende in het imposante Paleis op de Meir lanceerde hij daar zijn tweede boek, Shock-o-latier, en dat gebeurde in stijl. Bij het binnenkomen werden de handen van de genodigden gewassen met ijswater, en dat was nodig, want meteen daarna kreeg je een chocoladecoupe in je handen, tot de rand gevuld met frisse cava. Een super idee.


Waar Dominique's eerste boek - internationaal gerenommeerd - de meer “technische kant” van chocolade belicht, vertrekkend van de cacaoboon, is dit boek veel speelser. Op Facebook lichtte Dominque de afgelopen dagen af en toe een tipje van de sluier en zo moest ik een paar dagen geleden nog glimlachen met zijn statusupdate dat zijn boek te “kinky” was voor de Verenigde Staten. Ik was benieuwd.

Het is een receptenboek met heerlijke chocoladerecepten, op het eerste zicht (zijn de meeste ervan) redelijk eenvoudig te maken, met tot de verbeelding sprekende namen en bijpassende foto's.
Ik moet wellicht geen tekeningske maken bij het recept ‘Black boobies’, ‘Lekkere drolletjes’ of de ‘Haaievinstick’.

Omdat ik al twee jaar vaste klant ben bij the Chocolate Line en verschillende keren per week met groepjes pralines kom degusteren in het kader van mijn chocoladewandeling, werd ik vereerd met een uitnodiging voor dit grote event.
Groot event inderdaad, want ondertussen heeft Dominique een samenwerking met Njam, de kookzender van VTM, en waren de TV mensen dan ook in grote getale aanwezig.



Terwijl de journalisten de beste plaatjes probeerden te schieten, probeerde ik zo weinig mogelijk in de weg te lopen en belandde bij een grote tafel waar iedereen zich te goed kon doen aan enkele toppers uit het boek. Het water liep me in de mond bij het zien van de Brownies to die for, koekiemonsters en de Luxueuze tartelette.

Een beetje verderop stond een indrukwekkende constructie. Daar kon je met speelgoedhengels stukken verloren brood, gesneden in de vorm van visjes, doppen in een heuse chocoladevijver. Terwijl de kinderen als bezetenen aan het vissen sloegen, gaf Dominique met Gene Bervoets en Hanne Troonbeeckx een chocolade demonstratie voor de camera’s van VTM.




Nadat ik mijn glaasje had leeggedronken at ik het op (een primeur!), en kreeg bij het verlaten van de winkel het boek mee naar huis. Gretig sloeg ik het open, en werd niet teleurgesteld, integendeel.

Chocoladerecepten met een knipoog noemt Dominique ze zelf, en dat zijn ze.
Er wordt te weinig gelachen in de wereld. Maar dit boek draagt alvast bij tot meer vreugde in de keuken en zodra ik een keertje tijd heb, zet ik me aan de koekiemonsters!!





Van uw wijkreporter Carolien Krijnen voor GVA.be

dinsdag 6 maart 2012

Trots op mijn multiculturele stad

Onze bovenburen forensen tussen Bombay en Antwerpen. Ze hebben onuitspreekbare namen (laat staan de spelling ervan) dus ik noem ze hierna zeer onpersoonlijk doch goed bedoeld ‘hij of hem’ en ‘zij of haar’. Vorige zomer heb ik haar voor het eerst ontmoet en sinds een paar weken zijn ze terug in het land.

Hij werkt in de diamanthandel als afgevaardigde van een Indisch bedrijf en zij zorgt thuis voor hun (hyperactief) zoontje van 2,5.
Gisterenavond waren we bij hen uitgenodigd om er een hapje te eten. Ik had een doosje Antwerpse Handjes voor ze bij, een typische locale specialiteit, en symbool voor vriendelijkheid en gastvrijheid.

Eén van de eerste dingen die ze tegen me zei was dat ze Jain waren. Lap, daar stond ik met mijn handjes. Aanhangers van het Jainisme volgen een zeer strenge voedingsleer.

Zij beschouwen leven als heilig en zullen dat leven nooit in de weg staan, belemmeren of stoppen. Het gaat verder dan vegetarisch eten. Naast het niet eten van vlees, vis, en gevogelte, eten zij bijvoorbeeld ook geen wortelgroenten omdat je bij het uittrekken van de knol, plant, wortel belemmert dat de plant verder groeit. In principe eten zij enkel fruit en groenten dat van de bomen valt.
Gelukkig mogen zuivelproducten wel en kregen we een (zeer pikante) schotel met kaas, erwtjes, tomaat en veel kruiden op een soort van pannekoek. Met limonade of water.
Als dessert was er ijs, maar mijn koekjes kreeg ik terug. Die worden gemaakt van onder meer eieren, en dat is taboe.

We hadden een boeiend gesprek over Antwerpen, Bombay, diamant, Jainisme en toen we laat in de avond terug naar huis - een verdieping lager - afdaalden, hadden we weer veel bijgeleerd.


Vanmorgen wandelden we door het Stadspark richting Centraal station voor een bezoekje aan de zoo. Ik had onlangs een jaarabonnement gekocht, dus nu gaan we wanneer we maar willen, al is het maar voor een uurtje.
De kortste weg is los door de diamantwijk, en ter hoogte van het AWDC (Antwerp World Diamant Centre) stond een partytent.


Een hoop vrijwilligers deelden lekkere zoete koeken uit, en koffie, ter gelegenheid van Poerim.

Poerim is een Joodse feestdag waarop herdacht wordt dat Koningin Esther een complot om Joden in het oude Perzië te vermoorden kon verijdelen. Dit wordt jaarlijks gevierd met een feestmaal. Iedere passant in de Hoveniersstraat kreeg Haman’s oren, een zoete driehoekige koek gevuld met pruimen of chocolade, of het nu een Indische diamanthandelaar was, een camioneur die goederen kwam leveren, een postbode of een groepje toeristen.


De traktatie werd verzorgd door het AWDC dat vier keer per jaar een bepaald religieus feest in de kijker zet, telkens van een andere gemeenschap of cultuur die we hier rijk zijn.

De 4 feesten zijn respectievelijk Katholiek, Joods, Moslim en Hindoe. Op 9 januari werd worstenbrood uitgedeeld ter gelegenheid van Verloren Maandag, vandaag de Haman’s oren ter gelegenheid van Poerim, in augustus is het tijd voor Eid ul-Fitr of het Suikerfeest en in november vieren we Diwali of het Feest van het Licht.
En dat allemaal in mijn stad.

Mensen vragen me wel eens, "Waarom ga je niet vaker op reis?" en dan antwoord ik "Waarom?"

Van uw wijkreporter Carolien Krijnen voor GVA.be


Hieronder de flyer die AWDC uitdeelde vandaag, en die het perfect verwoordt: