donderdag 8 oktober 2009

Embarrassing moment

Heb je dat ook al eens niet gehad? Het gevoel van, ik wou dat ik even ergens anders was?
Wel, het overkwam mij gisteren.

Ik ging een hele dag op stap met de handelaarsvereniging van Sint Idesbald. Ze hadden voor een dagje Antwerpen gekozen, en het aan mij overgelaten om het in elkaar te steken.
Het arrangement BriljAntwerpen, een diamantwandeling door Antwerpen afgesloten met een glaasje champagne, viel alvast in de smaak.
De groep werd gesplitst in 2 en ik nam de helft van de deelnemers mee op diamantwandeling door de stad.

Bijna een kwartier na de eerste groep kwamen we aan in de luxueuze Laurent Perrier champagnebar in de Stadsfeestzaal. Guy en Marc, naar goede gewoonte, soigneerden de gasten en iedereen genoot van het glaasje bubbels.
Veel te snel kwam de buschauffeur de mensen ophalen voor de lunch, groep 1 stond te popelen, groep 2 leegde de glazen, ik zwaaide iedereen vriendelijk uit en wilde gaan afrekenen.

Ik laveerde tussen de verlaten tafels zag ineens helemaal vooraan, op 1 van de tafels van groep 1, tussen alle lege glazen een glanzende coupe staan, nog zo goed als vol van het goddelijke gouden parelende drankje. Wie laat dat nu staan, dacht ik nog.
Ik draaide terug om mijn - uiteraard lege - glas te halen, nam met de andere hand het volle, en keek even om me heen.
"Ach", zei Guy, ni doen, ge krijgt wel een nieuw van mij." "Maar nee", zei ik, dit is toch echt te gek, ik giet het wel over in mijn glas."
Op het moment dat de laatste druppels van het ene glas in het mijne liepen, hoorde ik een luide stem in de verte roepen: "Hee, dad es mien glas".
OMG!!! Er was er 1 blijkbaar niet mee gaan lunchen, wat een afgang!

Ik riep om hulp bij Guy, "Snel, geef haar een nieuw glas", en met een stroicijnse blik, alsof er niks aan de hand was, vulde hij haar inmiddels lege glas terug tot de rand.
Ik probeerde me zo onzichtbaar mogelijk te maken, rekende af en wachtte met het ledigen van mijn glas tot ook dat laatste koppel verdwenen was.

Over mijn schouder hoorde ik nog hoe ze verontwaardigd tegen haar man zei:
"Ons geidse was olle klatskes ont leegdrenken"

Het moest maar zo lekker niet zijn.

1 opmerking:

marijke en toon zei

Oh errug , zeker haar komentaar , goed dat je geen nederlands accent heb !!

MM