Grapjas

Prachtige dag.
De kerstmarkt staat op de Grote Markt, de vrolijke deuntjes van de ouderwetse paardenmolen maken iedereen goed gezind.
Het vriest dat het kraakt, zelfs in de binnenstad ligt er nog een laag sneeuw, en dit alles staat te blinken onder een blauwe hemel met een prachtig herfstzonnetje (ja, ongelooflijk he, al die dikke pakken sneeuw op straat en de winter moet nog beginnen ...).

Ik wandel met een groep over de Grote Markt, met het stadhuis in de rug, en zie hoog boven de gildenhuizen de maan, op klaarlichte dag. Ze is zelfs bijna vol.
"Oh", roept iemand uit de groep, "Kijk eens hoe mooi die maan!!!!"

Een oud manneke met een caddy en gebogen rug in een lange donkerblauwe jas wandelt ons voorbij, houdt zijn pas in en kijkt met grote verbazing naar de dame die net de uitroep had gedaan.
"Da is de moaan ieelemoaal ni madammeke. Da is ne planiejt" zegt hij.
"Ah ja, welke planeet is dat dan mijnheer?" vraagt ze beleefd.

Hij haalt zijn schouders op en werpt haar een guitige blik toe.
"Da zekkik a ni" en loopt met gebogen rug voort.