Trouw is straf

Van nature ben ik redelijk trouw.
Aan mijn man (al 14 jaar dezelfde), mijn parfum (al 4 jaar dezelfde), mijn lievelingssoap (B&B, al meer dan 20 jaar), mijn overtuigingen, mijn ouders, vrienden en aan mezelf. Trouw wordt beloond.
In deze tijden is trouw zeldzaam. Als ik zeg hoelang ik al met mijn partner samen ben, of hoelang ik de liefdesperikelen van Brooke en Ridge op TV volg is de reactie vaak. 'Da's straf'

Stom genoeg ben ik ook erg trouw aan mijn mobiele telefoonoperator, Mobistar.
Jaaaarenlang hebben mijn man en ik een business contract, 2 nummers op dezelfde rekening die weetikhoeveel minuten gratis naar mekaar bellen en sms'en inbegrepen heeft. Tenminste, inbegrepen, ... Inbegroepen in de abonnementskosten.

Eigenlijk hou ik helemaal niet van telefoneren. Ik vind de telefoon een gebruiksvoorwerp, een handig middel om informatie te delen met anderen; 'Ik kom wat later', 'Ga je mee iets drinken?', 'Die en die winkel doet uitverkoop', 'Hoe laat spreken we af?', 'Nog iets nodig van de bakker/slager/supermarkt/...?', ...
Ik SMS veel meer. We versturen samen gemakkelijk 3 a 400 tekstberichten per maand.

Dus niettegenstaande ik meestal kort van stof ben aan de telefoon (een gesprek van meer dan een kwartier is eerder uitzondering dan regel) en Kristoffel en ik gratis naar mekaar SMS'en, is onze Mobistar rekening toch aan de hoge kant.
120, 130 euro per maand, en dat enkel voor binnenlands verkeer.

Als we contact opnemen met het Mobistar Call Center op het nummer 1902 met de vraag of onze abonnementsformule niet voordeliger kan, kijgen we steevast het antwoord dat onze formule perfect ons gebruik dekt.
Mijn man ging eens onderzoeken of het niet anders kon.

Veel van onze vrienden zijn klant bij Base, misschien was dat wat.
We stapten de nieuwe Base winkel binnen in het Centraal Station van Antwerpen en werden meteen geholpen.
Met een businessformule van 25euro per maand (per nummer), zonder abonnementskosten en eventueel uitgebreid met een bundel onbeperkt SMS'en naar alle netwerken voor 9euro, komen we al een hele eind.
Wel even checken wanneer ons Mobistar contract afloopt kregen we als raad. Als je dat nl. voor het einde opzegt, wordt een stevige verbrekingsvergoeding aangerekend.

Kristoffel belt naar 1902, het nummer uitsluitend voor business klanten.

'Al onze medewerkers zijn in gesprek, gelieve even aan de lijn te blijven ... lalalaaalaalaalalaalaaa'

Na 10 minuten (tien minuten!!) geeft hij het op. De jongen van Base zegt:

'Stap even de Mobistar winkel binnen. Die is hier op 500m'

Wij naar Mobistar. We worden meteen geholpen. Bij het opzoeken van onsklantnummer in zijn syseem zegt de jongen van Mobistar

'Oei, u bent een business klant. Ik kan u niet helpen. De winkel kan enkel particulieren helpen'

Euh?

'Als ik iets voor u moet navragen moet ik naar hetzelfde 1902 nummer bellen, en krijg ik ook een wachtmuziekje. Sorry, maar ik kan u echt niet helpen.'

Hij kon gelukkig wel nakijken wanneer ons contract afliep.
We zijn al zo lang klant, dat ons contract automatisch een contract van onbepaalde duur is geworden. Dat kan meteen opgezegd.
Kristoffel doet een ultieme poging.

'Wij willen wel klant blijven bij Mobistar, maar hebben het gevoel dat we teveel betalen. We zijn aan het overwegen over te stappen naar BASE.'

Reactie van de jongen van Mobistar.

'Ik kan u geen ongelijk geven.'

Vanaf volgende week wordt ons nummer overgezet van Mobistar naar BASE.

Ik was graag trouw gebleven. Hoefde er zelfs niet voor beloond te worden.
Maar soms is trouw straf. Een zware.