De trein, altijd een beetje reizen

Voor het eerst na lange tijd ga ik nog eens een cruisje doen als Program Director.
Met een stel Amerikanen op sightseeing door Nederland en Belgie.
Vanavond met de trein van Antwerpen naar Amsterdam gespoord, en weer goed ontsnapt aan een aantal dingen ‘die fout kunnen gaan’.

Zoals bij de 3 jonge giechelende allochtone meisjes die opstapten in Roosendaal. Dolle pret tot de conducteur kaartjes kwam knippen, die moesten ze nog kopen.
De meest mondige zei koket: “3 enkeltjes naar Antwerpen alstublieft.”
“Dan zult u zometeen uit moeten stappen en de eerste de beste trein in de andere richting nemen. Deze trein rijdt immers naar Amsterdam.” Grote hilariteit bij de dames, en in Dordrecht stapten ze uit, nog steeds giechelend, en zwaaiden nog even.

Minder fijn was het voor het Spaanse koppel met hun dochtertje dat er net na Den Haag achter kwam dat iemand met hun bagage was uitgestapt met daarin , naast kleding, fototoestel etc ook nog hun mobiele telefoon, en hun paspoorten.
Daar ging hun vakantie, en ze zouden vrijdag nog wel naar Parijs gaan …
Ik stuurde hen naar de conducteur en sprak ondertussen een veiligheidsmedewerker aan, meer kon ik helaas niet doen.

Een kwartier later stapte ik zelf het Etap hotel binnen, na een korte rit met propvolle gratis shuttle.
Kamer zonder bad (met douche), zonder kleerkast, zonder telefoon, zonder bar, gelukkig wel met TV, en 1 uur gratis internet, dus kan dit berichtje net nog online.
Morgen beginnen we eraan.