De vijf kleintje groeien als kool, en zien er ongelooflijk schattig uit. Niet te geloven dat er ooit iemand ze 'lelijke jonge eendjes' noemde ...
Het enige probleempje is dat sinds vader Edouard kleintjes heeft, hij bijzonder territoriaal en agressief is naar de twee andere zwanen.
Hij laat ze niet meer toe aan de vijver, en daarom vertoeven die twee nu in het park, buiten de vijveromheining, tussen de mensen. Elke keer ik passeer, drijf ik ze door de toegangspoort terug naar de vijver, maar van waar hij ook zit komt Edouard aangezwommen en jaagt ze weer weg.
(De vijveromheining staat open van april tot september op orders van de stad. Bezoekers kunnen tot aan het water)
Zaterdag zat het koppel met kroost op het water tussen speeltuin en politiekantoor, redelijk ver weg dus, en ik dacht het nog eens te proberen.
Het andere koppel lag op het gras tegen de haag, tot een groep kinderen hen onder luid geroep en armgezwaai begon op te jagen naar de Rubenslei.
Ik ben serieus uitgevlogen tegen die jongeren en ze zijn ermee gestopt voor er accidenten zijn gebeurd.
Maar meteen nadat het koppel veilig terug in de omheining zat, kwam Edouard als een speedboot aangezwommen.
Ik positioneerde me tussen hem en de twee anderen, en als een toreador draaide hij met zijn vleugels prachtig bol gezet om me heen. Mijn stoere interventie eindigde toen ik een serieuze mep van zijn vleugel kreeg, mijn enkel ziet nog steeds blauw en heeft een paar dagen flink pijn gedaan ;)
Patrick ging lopen, Victorine dook in elkaar, Edouard sprong erop en begon haar te bijten tot ik hem (heel voorzichtig) weg heb gejaagd.
De 2 zwanen gingen terug naar het grasveld tussen picknickende mensen.
Omdat ik me toch wel zorgen maakte, nam ik contact op met Marcel Peeters, voorzitter VOC in Brasschaat die een tijdje één van onze zwanen in zijn opvangcentrum heeft verzorgd.
Marcel is ook degene die een perfecte thuis heeft gevonden voor de prachtige zwarte zwanen die een tijdje op de vijver hebben vertoefd.
Volgens hem is het territoriale en beschermende gedrag van vader zwaan perfect normaal, en duurt dat zo'n 5 a 6 maanden.
Dan zijn de jonge zwaantje volwassen, en verlaten de nieuwe mannetjes de groep.
In deze periode is het best riskant om mensen, en vooral kinderen, te dicht bij de zwanen te laten komen, er zit heel veel kracht in zo'n dier.
En het weekend van 4 en 5 juli wordt enorm veel volk verwacht in het park. Op zaterdag zijn er allerlei optredens tot middernacht, en op zondag wordt een familiedag georganiseerd.
De vorige jaren zaten de zwanen steeds veilig op het water, maar nu staan die poorten open, kunnen de zwanen naar buiten, en de mensen naar binnen. Als een kindje een mep krijg van zo'n zwanenvleugel, is er gegarandeerd iets gebroken.
De mannen van de groendienst in het park vertelden me dat zij de poortjes niet mogen sluiten, ze zijn open op expliciete vraag van Stad Antwerpen. Zij kijken elke dag met lede ogen toe hoe de zwanen lijden onder de aanwezigheid van mensen te dicht bij het water.
Daarom heb ik een mailtje gestuurd naar het College van Schepenen met het verzoek om als het kan de komende 5 maanden, en toch in elk geval het weekend van 4 en 5 juli, de poorten naar de vijver toe gesloten te willen houden, met de 4 volwassen zwanen en 5 kleintjes binnen de omheining.
Ik hoop van ganser harte dat het goed afloopt, en dat we binnenkort weer kunnen genieten van elegante zwanen op onze vijver die in harmonie en vrede samenleven.
Voor wie heel de zwanensaga wil lezen, klik hier .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten