vrijdag 8 februari 2019

Eerlijkheid duurt het langst. Eerlijkheid is duur. Pokkeduur. En geduld is eindig.

Ik had me al langer voorgenomen om een blogje te schrijven over mijn laatste professioneel initiatief, een woning verhuren via Air BnB met alle ups en downs die daarbij horen, maar de stunt van deze week heeft de doorslag gegeven, hier komt het dan, my story, ongezouten en recht uit het hart.

Ik zit niet graag stil. Zo ben ik al meer dan 15 jaar stadsgids in Antwerpen, heb bijna 3 jaar een chocoladeatelier in dezelfde stad waar ik toffe chocoladeworkshops geef, ik volg al jaren Italiaanse avondles, heb chocoladeopleidingen gevolgd bij de PIVA, cursussen fotografie, mondharmonica, Spaans, onlangs volgde ik nog een workshop castagnette, ... Kortom, een bezig bijtje.

Ook vastgoed interesseert me, in het verleden verhuurde ik studio's en appartementjes in het Antwerpse als bijverdienste, als kleine zelfstandige is het immers niet gemakkelijk om je hoofd boven water te houden zonder extra inspanning of inkomen.

Ongeveer een jaar geleden zag ik een buitenkansje passeren op Immoweb. Een mooi 2-slaapkamerappartement op de Frankrijklei, vlakbij het Operaplein. Het was niet in perfecte staat, maar wel top gelegen, zeker als de Leien (ooit) klaar (zullen) zijn.

Ik kocht het, en bekeek de mogelijkheden.
Was het iets voor mijn vader? Die had geen interesse. Zou het iets zijn voor ons? Jazeker, maar nu nog niet, misschien over een jaar of 15.

Dan maar verhuren. Maar eerst ... verbouwen.
Afspraken gemaakt met architecten, werkmensen, plannen laten tekenen, echt leuk, maar allen kwamen tot de zelfde consensus.

Door de openliggende leien en de werf voor de deur, was het onmogelijk om dit appartement nu grondig te renoveren. Ik kon geen container kwijt voor de deur, zelfs een ladderlift zou het eerste jaar moeilijk zijn. Wat nu? Een jaar leeg laten staan was geen optie, en het verhuren zoals het nu was, ook niet.

Een oplossing diende zich aan, korte termijn verhuur via Air BnB!! Zelf reizen we vaak met Air BnB, ik weet wat ik van een woning verwacht wanneer ik er één huur, dat zou ik hier zeker ook kunnen aanbieden, zelfs beter.

Mijn elektrieker vernieuwde de volledige elektriciteit, veilig en conform, en ik had onlangs een zeer goede interior decorator leren kennen, Sir Arthur, waarmee het klikte, en die geweldige ideeen had.

Maart, april, mei en juni werd er keihard gewerkt. Een paar maanden en een goeie 25.000€ later was het zover.
Urban Jungle Deluxe was open for business, en het was subliem!!!



Het stond nog geen week online en ik had al prijs. Een koppeltje uit Mexico dat de hele maand juli wilde reserveren, aan een speciale prijs uiterard, maar wat een vliegende start!!

En toen maakte ik een capitale fout.
Ik ging alles aangeven, en correct doen, regeltjes naleven, kortom, alles netjes volgens het boekje doen.

Controle op brandveiligheid.
Die kostte me 180€. De controle he, niet de uitkomst.

Die was dat mijn dubbele gepantserde deur met veiligheidsslot niet voldoende brandwerend was. Hup, goede deur eruit, betere deur erin. Dik 2.500€.

Ik meldde de woning aan als toeristisch logies bij Toerisme Vlaanderen, om dan per kwartaal toeristtax aan te geven en te betalen.

Iedereen die voor korte termijn ergens buiten zijn woonplaats in een toeristisch logies verblijft, in een hotel, een B&B, vakantiewoning, ... betaalt toeristtax. In Antwerpen bedraagt die 2,25€ per persoon per nacht.

Aan de eerste huurder had ik het te laat gevraagd, en die deed alsof zijn neus bloedde, dus die betaalde ik zelf. 126€, want het was voor een hele maand.

Aan elke volgende gast vroeg ik hem wel, en iedereen betaalde die ook netjes (behalve eentje die het op de eetkamertafel zou laten liggen maar helaas, en een tweede die zich er vanonder muisde met behulp van chantage). Maar ja, de bluts met de buil dacht ik, ik genereerde wel een leuk inkomen.

De verhuur verliep vlotjes. Bijna elk weekend had ik wel 1, 2, 3 en heel soms zelfs 4 gasten. Uit de USA, Nederland, UK? Duitsland, Denenmarken, ... De ene al wat socialer, leuker en aangenamer dan de andere.

De comments in mijn gastenboek waren allemaal lovend, maar ik werkte me dan ook uit de naad om het mijn gasten naar hun zin te maken. Gratis reisgidsjes, tickets voor de zoo, een fles cava of wijn in de koelkast, ...


Maar dat vele werk ...
Meestal verbleven gasten enkel tijdens het weekend, dus zondagavond, wanneer ze vertrokken waren, begon ik te wassen en te poetsen. Op maandag volgde een tweede ronde. Soms woensdag of donderdag een derde en dan een laatste inspectie, voor de check in van een nieuwe huisgast. Die altijd later aankwamen dan aangekondigd. Wachten, wachten, wachten, ...

En lag het aan mij, of werden de gasten enerzijds slordiger en anderzijds kieskeuriger? Een enkeling bedankte al eens voor de extra attenties, de meerderheid niet.
Iemand klaagde over het feit dat er gerookt was in huis, en of ik dat niet beter in de huisregels kon zetten.
Oh ja, huisregels. Staat erin hoor, dat er niet gerookt mag worden, maar wie leest die regels?
Radiatoren stonden roodgloeiend, lichten waren aan, kranen stonden open, ...

Gasten vergaten heelder garderobes in de kast die ik ze dan moest nasturen waarvoor ik amper een bedankje kreeg, laat staan terugbetaling van de verzendkosten. Ik vond T-shirts onder bedden, een verloren sok.
Vaak lagen natte handdoeken op de geboende parketvloer, vond ik condooms op de vensterbank, gebruikt ja ... Nee, echt heel respectvol waren ze niet allemaal.

Ik kreeg commentaar dat er stof onder de radiator lag. Ja, de Frankrijklei is immers één bouwput en zandbak, het was een constante strijd tegen het stof ... Er werd geklaagd over vlekken op de badkamervloer. Het is een oude linoleum, wel 30 keer geschrobt, maar slijtsporen van meubels krijg je niet weg met Cif.

Ik dacht vaker en vaker, 'Ja zeg, boek dan een suite in de Four Seasons he' maar de ergste moest nog komen.

Twee kerels die last minute een plek zochten omdat hun host had gecancelled. Ik had plek, en tijd, wilde hen helpen, ...
Het was een ramp. Glasscherven op de vloer, overal vuil, meubels verplaatst, natte handdoeken op het bed, dat helemaal doorweekt was, ... en net nadat ze uitgecheckt waren, een privé berichtje dat ze last hadden van bedwantsen.
Bedwantsen, bedbugs, ... De grootste schrik van elk toeristisch verblijf. Ik bestelde meteen een verdelger, heb alle lakens, bedspreien, kussens, matrasbeschermers, dekmatrassen etc gewassen ... Geen bedwants te zien natuurlijk.
Maar de jongens hebben zo wel een negatieve feedback vermeden, en bovendien de toeristtax 'vergeten' te betalen ...

Ongeveer 6 maanden heb ik me 100% gesmeten, en werd ervoor beloond. Ik kreeg de status van Superhost!


Tijdens de jaarlijkse eigenaarsvergadering bleek dat vele mede-eigenaars niet echt opgezet waren met mijn Air BnB activiteiten.
Jammer, want met dit soort verhuur ben ik 2 tot 4 maal per week in het gebouw. De gasten werden goed gescreend en gekozen, op één foutje na, en het appartement was altijd perfect in orde, en spik en span! Maar de mede-eigenaars waren niet overtuigd.

De combinatie van de steeds veeleisender wordende gasten, het vele werk en de onmin van de mede-eigenaars deden me besluiten om het appartement bij wijze van test te huur te zetten op Immoweb.
Ik had het geprobeerd, ik had bewezen dat ik het kon, het was goed geweest.

Redelijk snel kwam ik tot een overeenkomst met een Indier die een arbeidsovereenkomst van 2-jaar had getekend bij Telenet.
Op 3 januari trok hij in het appartement.

Wat was het heerlijk. Niet meer 2, 3 tot 4 keer per week gaan poetsen, wassen, opruimen, ...
Hij had veel vragen, maar was vriendelijk, beleefd, netjes, en verzorgde het appartement prima.

Deze week ontving ik een aangetekende brief van Stad Antwerpen. Een aanmaning dat ik de toeristtax vergeten was aan te geven voor kwartaal 4 van 2018. Die moet je aangeven binnen de 14 dagen na afloop van het kwartaal waarvoor je aangifte dient in te geven. Dom van mij, ik was inderdaad 2 weken te laat.

Er werd me een volle periode van 180 nachten aangerekend, voor drie maanden, de stad gaat natuurlijk uit van maximale bezetting.

Ik had maar een goede 80 nachten verhuurd, en diende snel mijn aangifte nog in.
Ik meldde daar meteen bij dat ik gestopt was met het uitbaten van een toeristisch logies, mailde het bewijs van stopzetting dat ik van Toerisme Vlaanderen gekregen had, en een kopij van het huurcontract van mijn vaste huurder.


Ik kreeg een mail terug.


WAT? Ik heb toch geen toeristisch logies meer? Ik belde de persoon in kwestie op om het uit te leggen.
Ze was beleefd, maar hield voet bij stuk.
Zolang mijn huurder niet is ingeschreven op het adres waar hij huurt, blijven ze mij tax aanrekenen.
Het is een Indier, met een werkvergunning, en hij wacht op zijn Belgische papieren. Iets dat in dit land maanden kan duren. En dat gaat mij dan 180x 2,25€ per kwartaal kosten? 405€, vier keer per jaar?
ONBEGRIJPELIJK!!!

Ik belde ten einde raad Toerisme Vlaanderen, 'Ja sorry, daar kunnen wij u ook niet mee helpen. Nog een fijne dag.'

Ik heb dik spijt dat ik weer de eerlijke, correcte burger heb willen spelen. Alles volgens het boekje. Alles netjes aangegeven, in orde, ...
Daar word ik nu dik voor gestraft.

Conclusie, het lieve aardige eerlijke meisje dat ik was, is bij deze verleden tijd.
I'm a bad girl now!

Vanaf nu ga ik sjoemelen, frauderen, bedriegen, oplichten, zwendelen, ... Noem maar op!
Al jullie tips zijn van harte welkom!

2 opmerkingen:

Toon Krijnen zei

Inderdaad schandalig Dochter. Ik schrik hier een beetje van, alhoewel ik ook overal hoor dat met het de kleine ondernemer verschrikkelijk moeilijk maakt. Je hebt , zoals gewoonlijk, alles perfect, meer dan perfect en gewetensvol gedaan. Je reactie is logisch. OP onze tennisclub hadden wij een gevierd oud-strijder, ex-rijkswachter doe aannemer werd en ook zeer zwaar aangepakt door administratie en belastingen. Hij schreef terug; Van nu af ga ik officieel in het zwart werken !' En dat heeft hij ook consequent nog vele jaren met succes gedaan.

Unknown zei

Inderdaad, ook mijn ervaring als verhuurder. Ik werd gelukkig gewaarschuwd en ben gelijk op de jaarverhuur overgegaan. De branddeur deed bij mij de deur toe.