Mozart & More

Over precies een week vertrekken we op cruise met GCCL, de grootste riviercruise company in the world, gespecialiseerd in trips voor senior American citizens.

In Europa cruisen ze op de grote rivieren en hebben een bepaald programma waarbij ze ook in Antwerpen komen. Als stadsgids in heb ik al regelmatig deze Amerikaanse toeristen door de stad geleid, op zijn Amerikaans dan, op 1 dag "doen" ze Antwerpen, Brussel en Brugge.

De organisatie is superstreng. Je wordt als nieuwe lokale gids met argusogen in de gaten gehouden en pas na 2 goede gidsbeurten word je toegelaten tot de vaste poule.
Het eerste groepje dat ik ooit had was geweldig. 20 oude tot stokoude in felle kleuren gestoken Amerikanen. De mannen in drukke T-shirts met logo's en een bermuda. De vrouwen bijna allemaal met paars haar en grote plastic oorbellen.
Je vertekt altijd met 4 tot 6 gidsen (x 20 Amerikaans toeristen, een kleurrijk spektakel.
Mijn eerste groepje dus. Ik zet de pas erin. Ja wat wil je, het Steen, de kathedraal, de Grote Markt, de Vlaeykensgang, ... en dat allemaal in anderhalf uur. Tot 1 van de paarse dames mijn richting uitkomt en zegt "Could you please speak very loud and walk very slowly? Most of us have a hearing aid and a new hip"
Geweldig!
Ik vind het zalig werk, ik lach me te pletter met ze, ze hebben een geweldig gevoel voor humor en zijn een dankbaar publiek. Aan het einde van de anderhalf staan ze ook keurig aan te schuiven om te 'tippen'. Ze geven allemaal 1, 2 tot 5 dollar. Ik stop ze netjes in een grote envelop en heb het plan om ooit met een heel dik pak geld iets decadents te gaan doen in Amerika. Bijvoorbeeld extravagant duur gaan eten en de rekening betalen met briefjes van 1 dollar of zo

Maar terug naar de essentie. Een paar program directors (te vergelijken met Julie van de love boat) hadden me al een paar keer gevraagd of het me niks leek om mee aan boord te werken, ik had er het profiel voor.
Uiteindelijk deed er zich een opportuniteit voor, ik mailde en belde wat over en weer met Gordon McMurthrie en kreeg een soort van sollicitatiegesprek aan boord van 1 van de schepen, in Antwerpen.

Kristoffel vond het ook wel goed klinken en omdat het toch wel vaak en vooral lang van huis is, vond hij het een goed idee om samen te gaan solliciteren.

Op 2 november werden we verwacht aan boord van de MS Bizet, in het Kattendijkdok. Er waren zoiets van 15 kandidaten, niet echt veel dus. Ook de kwaliteit was niet denderend. 1 kon amper Engels, 1 vond het spannend dat ze zover al was geraakt en van de rest kan ik me nog amper iemand herinneren.

Na een week kregen we bericht dat we uitgenodigd werden op een testcruise van Wenen naar Amsterdam als soort van training.
En nu slaat de paniek toe. We wilden al maanden voorbereiden, onze parate kennis over Oostenrijk, Duitsland, Nederland en Belgie wat updaten. Gisteren aan de slag gegaan en thank god 4 Wikipedia en answers.com.
Vandaag ook de briefing gelezen, allee vooruit, de eerste 3 bladzijden van de 19 toch.
"on the busride from the ship to the concert hall, tell them all you know about Mozart and Strauss.
Easier said then done. Welke Strauss?

"Strauss (German: Strauß) is a common German surname, with variant spellings Strauß, Straus and Strouse, possibly originating in Middle High German strûz "fight". In Switzerland, or in the English language, Strauß is usually spelled Strauss."

Als zelf Wikipedia twijfelt ...