Een boompje opzetten

Een goeie 3 maanden geleden is mijn beste vriendinnetje overleden.
Gelukkig hebben we de kans gehad om afscheid van elkaar te nemen.

Die donderdag zat ik aan je bed, het was een mooie avond.
Je zag er mooi uit, en rustig. Je had al je zaakjes geregeld, was helemaal klaar met alles, en je vroeg je moeder me iets te geven.
Het was een envelopje waar veel centen in zaten. "Happy birthday!!" stond erop. Typisch jij. Ook nu nog aan anderen denken.

Weken, maanden dacht ik na over wat ik met je centen ging doen. Ik wilde iets blijvends, een herinnering, iets waar ik elke dag naar zou kijken, en aan jou denken.
Een juweel? Heb ik genoeg. Een tatoeage? Niet echt mijn ding, en jij zou ook rillingen over je rug krijgen. Wat dan wel? Ik had geen idee.
En de envelop lag al die tijd achterin de kast.

Ineens wist ik het vanmorgen. Ja, dat was het!!!
Eergisteren heb ik een heel mooi boompje gekocht voor op ons terras. Het terrasje is maar klein, en ik wilde het daarom niet overladen met allerlei prullen, ik was op zoek naar 1 mooi stuk.
Op de Leopoldplaats in een mooie bloemenzaak had ik precies gezien wat het zou moeten zijn. Een druivelaar in pot.
Mooie grillige stevige stam, goed in het groen, en vol druiventrossen.

De man van de bloemenzaak kwam hem een uurtje later brengen, mooi ingezet in de speciaal ervoor gekozen cache pot.
Prachtig was hij, en tussen de takken door, zag ik een lieveheersbeestje kruipen. Dat brengt geluk dacht ik nog!
Die boom is jouw cadeautje aan mij.

Ik heb zonet je envelop erbij gepakt, en de inhoud ervan in mijn portemonnee gestoken. Dus lieverd, met een beetje vertraging, hartelijk dank voor je mooie verjaardagscadeau.
Ik hoop dat jouw boompje en ik het nog heel gezellig mogen hebben op ons terras.