Voor de tweede keer op rij is het team van Apéros Vintage de Bordeaux begonnen aan een promotour rond Bordeaux wijnen. Met alle Nieuwe Wereldwijnen, trendy bieren, Aperol toestanden en dergelijke kan de Franse klassieker wel een duwtje in de rug gebruiken.
Vorig jaar, na een succesvolle start in Parijs, liet het team zowel Brussel als Antwerpen kennis maken met het brede aanbod Bordeauxwijnen, en dit jaar wordt het event verder opengetrokken en komen naast Antwerpen en Brussel ook Gent en Leuven aan de beurt.
De Apéros Vintage de Bordeaux degustaties zijn opgebouwd volgens een paar vaste pijlers.
Geselecteerde “Coup de Coeur wijnen” worden aan democratische prijzen geschonken in een “vintage” decor, op hippe locaties in trendy steden, met een vleugje muziek erbij.
Aan de entrée krijgt elke aanwezige een uitgebreide brochure met uitleg over alle geselecteerde wijnen, waar die te koop zijn, en aan welke prijs, en een apart degustatieglas, een wijnglas zonder voet. De degustaties gaan door tussen 18u00 en 21u00, een soort veredelde after work party dus, zonder lawaai ;)
Een eerste Apéros Vintage de Bordeaux in Antwerpen van dit jaar werd afgelopen woensdag georganiseerd in het Felixpakhuis. Infobalies en de VIP zone (gratis degustaties voor genodigden) stonden in de lichtstraat, maar ook buiten langs het Willemdok vatten Antwerpse wijnliefhebbers post.
Het geluk wilde dat ik zowel een uitnodiging voor 2 had gewonnen door Crooze.fm, en uitgenodigd was door het PR bureau dat ik op de vorige editie in 2011 had leren kennen. Joepie, we gingen met zijn vieren :)
Het feestje werd muzikaal opgeluisterd door de veelzijdige jonge muzikant Sam Vloemans. Hij schrijft eigen nummers en tovert de mooiste klanken uit zijn trompet. Een paar weken geleden had ik hem ontmoet bij ATV waar hij te gast was bij Wakker op Zondag, en was toen al flink onder de indruk (van zijn muziektalent natuurlijk).
Volgende afspraak voor een avondje Apéros Vintage de Bordeaux is gepland op 12 september in de Soho Bar op de Marnixplaats waar de muziek verzorgd wordt door Nathan Ambach.
Volg de activiteiten op Facebook: www.facebook.com/bordeauxwijnen
Van uw wijkreporter Carolien Krijnen voor GVA.be
Heeft het te maken met het feit dat het leven voor ons geen verrassingen meer heeft? Is het de constante confrontatie met de keiharde realiteit? Nieuws wordt verslagen en uitgebreid in beeld gebracht terwijl het nog bezig is. We weten ondertussen allemaal hoe een ontplofte atoombom eruitziet, een Tsunami, een aardbeving, een genocide of een executie.
Griezelfilms laten niets meer over aan de verbeelding, net als reportages over bevallingen. Beiden jagen me even hoog de kast op van angst trouwens.
Het klassieke rollenpatroon heeft ook afgedaan. Bruidjes beloven allang niet meer hun bruidegom te gehoorzamen, niet meer of binnenkort wordt - door het steeds maar hoger wordende aandeel echtscheidingen - het “tot de dood ons scheidt” ook geschrapt uit de huwelijkszegen en vervangen door “tot ik iemand beter vind”.
Toch denk ik dat we allemaal wel eens stiekem wegdromen en fantaseren over een happy end met die witte ridder op zijn knappe paard, euh, … andersom bedoel ik dan.
Het kan toch geen toeval zijn dat luttele weken na het verschijnen van Mirror Mirror, een grappige versie van het über-sprookje Sneeuwwitje, en nog één verschijnt, Snowwhite and the Huntsman.
We zijn met enkele weken ertussen naar beide films gaan kijken, eerst naar de komische Mirror Mirror met Julia Roberts in een absolute glansrol als sarcastische, egoïstische maar toch ook wel licht aandoenlijke, bijna medelijdenopwekkende, boze stiefmoeder.
En onlangs dan naar Snowwhite and the Huntsman. Een akeligere versie, met zeer knappe special effects en de oogverblindende Charlize Theron als boze stiefmoeder. Een knappe casting en ze doet het geweldig als engelachtig uitziende onschuldige schoonheid met een pikzwarte ziel en geen greintje mededogen. Het duurt zelfs even voor je het slechte in haar ziet. Gentlemen do prefer blondes …
Qua filmplezier vond ik Mirror Mirror prettiger om naar te kijken, wat een humor zat erin. Jammer alleen van het Bollywood einde. Bekijk de trailers en oordeel zelf:
Volgend jaar is het trouwens de beurt aan een ander kreng. Tim Robbins is volop bezig met de voorbereiding van Maleficent. Een adaptatie van het sprookje Doornroosje met Angelina Jolie gecast als de boze fee. Het ziet er alvast geloofwaardig uit ...
Even terug naar Sneeuwwitje. Beide films hebben me doen terugverlangen naar de originele versie van Walt Disney, de allereerste langspeel tekenfilm ooit, uit 1937. En een echt sprookje met een echt Happy End.
Maar tot ze die eens ergens op een regenachtige dag uitzenden op één van de vele Tv zenders die we rijk zijn, houd ik het maar even bij deze onsterfelijke versie:
Weeuwsnitje en zweven dergjes.Er leefde eens heel wer veg, in een krachtig pasteel, een scheel hoon meisje en dat heette Weeuwsnitje. Maar in dat krachtig pasteel woonde nog iemand. Haar moze biefstoeder.
Iedere dag trok de moze biefstoeder haar kloonste scheetje aan, ging voor haar wiegeltje aan de spand staan, en vroeg: "Wiegeltje, wiegeltje aan de spand, wie is de vroonste schouw van lans het gand?" En het wiegeltje aan de spand antwoordde haar:
"Moze biefstoeder, gij zijt scheel hoon, maar Weeuwsnitje is nog muizendschaal doner dan gij." En dan werd de moze biefstoeder nog bozer.
Maar op dekere zag had ze een klare zijk op de kaak en ging naar de joze bager. Die had jeven zaren op een slip gescheten, maar woonde nu een harig kutje op een klein greepje strond in het wonkere doud . Zij dopte op het kleurtje en zei: "Joze bager, gij gaat Weeuwsnitje nidkappen, je diet haar schood en haat laar achter in het wonkere doud." De joze bager, een echte leersmap, pakte zijn wietgescheer, sprong op zijn perk staard en zette Weeuwsnitje er van opter ach. Eens in het wonkere doud smeet hij Weeuwsnitje in het wuikgestras.
Weeuwsnitje zat te schruilen van de hik, want het wonkere doud zat vol met woute stolven. Plots kwamen er uit het heupelkrout zweven dergjes die ergens in het wichte doud woonden. Zij zagen Weeuwsnitje liggen en met verkrachte eenden brachten zij haar naar hun haddestoelen puisje.
Later, op een nog daaierige kwag vroeg de moze biefstoeder opnieuw: " Wiegeltje, wiegeltje aan de spand, wie is de vroonste schouw van lans het gand?" En het wiegeltje aan de spand antwoordde haar: "Miefstoeder, gij zijt scheel hoon, maar Weeuwsnitje is nog muizendschaal doner dan gij." En de moze biefstoeder werd bog nozer." Ze verheedde zich als kleks en bing het gos in. Ze gaf Weeuwsnitje een gerviftigde appel en toen Weeuwsnitje in de bappel eet viel ze dorsmood neer. De zweven dergjes beenden trittere wanen en legden haar in een kazen glist.
Op een dag kwam er een prone schins op zijn pimmelschaard voorbij en zag Weeuwsnitje liggen in een kazen glist. Hij werd meteen zapelstod lerviefd op haar.
De prone schins papte van zijn staard, streek haar kak in de ogen en muste haar recht op haar kond. Weeuwsnitje ontwaakte. Ze was niet dorsmood, ze had zich alleen maar een veetje berslikt in het fruk stuit van de houte steks. Ze prouwde met de trins en gamen saven een groot kannepoekenfeest. Ze leefden nog veel en kregen lange kinderen.
Een tijdje terug stuurde een vriendin me een bericht via Facebook, van beginnend juwelier Benjamin van der Zalm. De kerel is nog maar 27, maar heeft een heel bijzondere ring ontworpen. Eén met het stadsplan van Antwerpen erin.
Daar moest ik meer over weten. Sterker nog, zo moest ik er één hebben. En hup, ik bestelde een exemplaar.
Het liep mis met het doorgeven van de maat, en gelukkig maar, want zo hebben we mekaar ontmoet, en geraakten we aan de babbel. Ik vernam dat hij nog niet echt veel lawaai rond de ring had gemaakt. Misschien dat ik hem daarbij kon helpen, om een beetje goed te maken dat hij een te kleine ring had gemaakt voor mij waar hij niet veel meer mee kon doen.
Benjamin gebruikt een zeer apart procedé, lasermarkering. Deze techniek wordt eigenlijk vooral gebruikt voor technische toepassingen zoals bijvoorbeeld het markeren van serienummers in machineonderdelen van technische toestellen en apparaten. Benjamin kreeg een geniale ingave om dit toe te passen bij het ontwerpen van juwelen, en met succes!
In één klap doet hij meteen beroep op het chauvinisme van Antwerpenaren, want wie wil 't Stad nu niet rond zijne vinger?
Het ontwerp, de stadsplattegrond in dit geval, wordt niet gegraveerd maar als het ware gelaserd in de zilveren ring. Wat weg-gelaserd wordt, kleurt donkerder. Het juweel wordt tot slot afgewerkt met een dikke epoxylaag die enerzijds de tekening beschermt en anderzijds als een vergrootglas werkt. Wie goed kijkt herkent de Schelde, de Leien, het stadspark, … Een echte Sinjoor kan zijn eigen huis terugvinden.
Ik had maar één bemerking toen ik 't Stad eindelijk rond mijn vinger draaide. Het mocht allemaal wat groter (ik met mijn grote handen ook ...), dus speciaal voor mij maakt Benjamin een extra large versie, die binnenkort aan mijn rechterhand prijkt.
De ring en andere creaties, zijn momenteel enkel verkrijgbaar via zijn website, www.benjaminvanderzalm.com . De ring ’t Stad rond uwe Vinger’ is begin deze maand gelanceerd en komt op 199euro, exclusief verzending.
Van uw wijkreporter Carolien Krijnen voor GVA.be
Bekijk hier een item op ATV
Vorige week zondag - de dag voor Kai-Mook verhuisde die we nog snel even gedag zijn gaan zeggen - was de dag van de waarheid voor het Nederlandse elftal. Zij moesten met 2 punten verschil winnen van Portugal of hun EK sprookje was uit.
Normaal gezien kan voetbal me niet echt boeien, maar gezien ik drager ben van van de Nederlandse nationaliteit, kijk ik naar de wedstrijden van Oranje.
Mijn man en ik hadden het débacle Nederland - Duitsland meegemaakt op het gezellige - en propovolle - terras van het Ultimatum op de Grote Markt, doch gezien de grote kans op uitschakeling tegen Portugal besloten we het iets dichter bij huis te gaan zoeken en fietsten we na de Zoo naar het gezellige en zonovergoten Mechelspleintje.
Het was bijna 18h, tijd zat dus, en mijn man wilde iets eten. Op de veranda van de "Boer van Tienen" kleefde een menukaart. Bovenaan prijkte de 'Spaghetti Bolognese'. Perfect.
We namen plaats in de veranda, op de eerste rij, net voor het TV toestel dat nog niet aan stond en pakten er een stel weekendkranten bij. Onze gigantische oranje zonnebril (cadeautje van het Ultimatum van de week voordien) legden we even op tafel.
Een serveuse kwam op ons toe en keek ons vragend aan.
"Voor mij een Spaghetti Bolognese" zei mijn man.
"Nee" was het antwoord.
"Voor mij een Spaghetti Bolognese alstublieft" zei mijn man daarop.
(Ik vond dat bijzonder grappig)
"Nee" was opnieuw het antwoord.
"Dat staat toch op het menu?" probeerde mijn man nog.
"Ja maar, dat is alleen voor in de week, in het weekend geef ik geen eten zene. En apropos, ... (ze wuifde naar onze oranje zonnebrillen), den TV komt hier ni op vanavond. Ik hoop dat ik allang gesloten heb wanneer die domme voetbal begint."
Ik wist niet wat zeggen. Hoe is het mogelijk, zo'n houding, in een café? Een duidelijker staaltje van 'hoe jaag ik mijn klanten weg' had ik nog nooit eerder meegemaakt.
Wij zetten demonstratief onze oranje zonnebril op, legden de kranten terug waar we ze hadden genomen en fietsen naar het terras van het Ultimatum waar we met half Antwerpen gekeken hebben naar de laatste Oranje wedstrijd in het EK 2012. Ze zijn helaas roemloos tenonder gegaan tegen Portugal, maar wij hebben tenminste heerlijk gegeten.
Voor de tweede keer op rij is het team van Apéros Vintage de Bordeaux begonnen aan een promotour rond Bordeaux wijnen. Met alle Nieuwe Wereldwijnen, trendy bieren, Aperol toestanden en dergelijke kan de Franse klassieker wel een duwtje in de rug gebruiken.
Vorig jaar, na een succesvolle start in Parijs, liet het team zowel Brussel als Antwerpen kennis maken met het brede aanbod Bordeauxwijnen, en dit jaar wordt het event verder opengetrokken en komen naast Antwerpen en Brussel ook Gent en Leuven aan de beurt.
De Apéros Vintage de Bordeaux degustaties zijn opgebouwd volgens een paar vaste pijlers.
Geselecteerde “Coup de Coeur wijnen” worden aan democratische prijzen geschonken in een “vintage” decor, op hippe locaties in trendy steden, met een vleugje muziek erbij. 
Aan de entrée krijgt elke aanwezige een uitgebreide brochure met uitleg over alle geselecteerde wijnen, waar die te koop zijn, en aan welke prijs, en een apart degustatieglas, een wijnglas zonder voet. De degustaties gaan door tussen 18u00 en 21u00, een soort veredelde after work party dus, zonder lawaai ;)
Een eerste Apéros Vintage de Bordeaux in Antwerpen van dit jaar werd afgelopen woensdag georganiseerd in het Felixpakhuis. Infobalies en de VIP zone (gratis degustaties voor genodigden) stonden in de lichtstraat, maar ook buiten langs het Willemdok vatten Antwerpse wijnliefhebbers post. 
Het geluk wilde dat ik zowel een uitnodiging voor 2 had gewonnen door Crooze.fm, en uitgenodigd was door het PR bureau dat ik op de vorige editie in 2011 had leren kennen. Joepie, we gingen met zijn vieren :)
Het feestje werd muzikaal opgeluisterd door de veelzijdige jonge muzikant Sam Vloemans. Hij schrijft eigen nummers en tovert de mooiste klanken uit zijn trompet. Een paar weken geleden had ik hem ontmoet bij ATV waar hij te gast was bij Wakker op Zondag, en was toen al flink onder de indruk (van zijn muziektalent natuurlijk). 
Volgende afspraak voor een avondje Apéros Vintage de Bordeaux is gepland op 12 september in de Soho Bar op de Marnixplaats waar de muziek verzorgd wordt door Nathan Ambach.
Volg de activiteiten op Facebook: www.facebook.com/bordeauxwijnen
Van uw wijkreporter Carolien Krijnen voor GVA.be
