Vandaag met Jutta een wandelingetje door Nijmegen gedaan want om 9h moesten we de stad laten zien aan ongeveer 80 passagiers. De anderen waren met Franziska naar het Liberation museum op optional tour.
Nijmegen is erg mooi. Op de Grote Markt staat een bronzen beeld van een jong meisje met een schandmasker in haar hand en een hulpkreet in oud Nederlands. Pas later viel mijne frank, Marieke Van Niemeghen natuurlijk !!!
Ik heel het verhaal, want ik kende ze van Antwerpen, het leek alsof ik al –ig keer in Nijmegen was gewest, niemand had door dat het de eerste keer was.
Nog wat boodschappen, het was markt, gezellig, en na wat rondgelopen te hebben in de shopping zone, terug naar het schip.
Ik stap de loopplank op, maar stap verkeerd en mijn rechtervoet klapt helemaal naar binnen. Ik hoor iets knappen en zak door mijn been.
Ik kon er niet meer op staan dus Jutta nam mijn linkerarm, Igor, de hotelmanager mijn rechter en ze sleepten me over de loopplank naar binnen.
Sue, uit mijn groep, in het dagelijkse leven een verpleegster, kwam naar me toe gelopen en ik zei haar :”I think I am going to faint” want mijn oren waren aant suizen en ik voelde me misselijk.
Het volgende moment lag ik op de grond, Sue propte een jas onder mijn hoofd en er stonden een 10-tal passagiers over me heen gebogen met een bezorgde blik in de ogen.
Ik maakte een paar grapjes, voelde me al een stuk beter, en Igor bracht me met een rolstoel via de lift naar mijn kajuit.
Gelukkig is dit schip uitgerust voor oude mensen met gebreken en ongemakken :)
Ze zijn superlief. De collega’s hielpen me, ik kreeg een hamburger met frietjes geserveerd, alle passagiers stappen 1 voor 1 mijn kajuit binnen om te zien hoe het met me gaat en vragen of ze iets voor me kunnen doen, heel lief allemaal.
En ze komen heel netjes hun envelopjes brengen.
Ben, een oudere man kwam met een grote plastiek zak vol blauwe pilletjes. Viagra?
Hij wou me er een stuk of 20 geven, ik zei dat 2 ook goed was, en uiteindelijk kreeg ik er 7. Hij noemde het wonderpillen, en pakte ze voor hij ging golfen. Ben benieuwd.
Anderhalf uur later gaat het al een stuk beter. Ik lig met mijn poot omhoog, met een pak ijs op mij enkel en hoop dat ik me voor het Happy Hour terug beter voel.
3 opmerkingen:
Oh, wat erg !! hopelijk is er niets gebroken . goed laten nakijken hoor al is het weekend ; daar kun je anders heeeeel lang last van hebben ; hebben ze her goed ingetaped? heb je ook laarzen bij en schoenen met een lage hak. hè wat rottig nou . lief dat iedereen zo bezorgd is ; je goed verzorgen hoor en desnoods naar een dokter , je bent niet voor niets verzekerd . hou je taai xx mm
Ja, heel goed soigneren, anders komt het gemakkelijk terug.
Meningen zijn verdeeld of je nu moet tapen (kan pijnlijk worden bij zwellen) of koelen en blijven bewegen. Vraag goed advies;
heel pijnlijk even, begrijp dat je bijna bent flauwgevallen; Is een rot-pijn;
veel beterschap.
T
Hoi pop, Dat je iets hoorde knappen geeft bij mij de indruk dat je buitenste enkelband is gescheurt of helemaal geknapt. Bijzonder pijnlijk. Ik sprong over een slootje tijdens de jacht met Rob van der Veen. Knap, .. en inderdaad een misselijkmakende pijn. Ik had heel veel moeite om niet flauw te vallen. Koelen, daarna tapen ( luister naar je vader dus als het niet gaat zwellen want dan is het geen feest om ingetaped te zijn.)
Je moet er zeker naar laten kijken door een arts. In mijn geval heeft Rob het na een paar weken ( de zwelling en pijn moet helemaal weg zijn) mooi gerepareerd. Als een vorst in "zijn ziekenhuis" een VIP behandeling gahad. Ikhoop voor jou dat het goed afloopt, hou je taai en als je nog pijn voelt, er zeker niet op lopen. Vraag maar een kruk.
Heel veel liefs en beterschap.
Een reactie posten