Toen ik in dat boek hetvolgende las: "Scarlett O'Hara (uit gejaagd door de wind) is de typische exponent van de door mars beheerste,vrouwelijke ram.", was dat het grootste compliment dat ik me kon bedenken, Scarlett is mijn heldin, en de Amerikaan die ik ooit ontmoette aan het graf van John F. Kennedy en waar ik een paar dagen mee ben opgetrokken in Washignton DC die me later in een brief er fijntjes op wees dat Scarlet een egocentrische bitch was en dat hij vond dat ik veel meer weg had van Melanie Wilkes, heeft daarna nooit meer iets van me gehoord.
Voor wie de ram-vrouw beter wil leren kennen, klik hier. Het kan tegenvallen, u bent gewaarschuwd, you're not messing with her:
Maar ik ben dus jarig vandaag, en ik vind het verschikkelijk.
Niet dat ik jarig ben, ik houd van verjaardagen, het is mijn favoriete dag van het jaar, of week, want mijn verjaardag duurt elke keer minstens vijf dagen, maar ik vind het verschikkelijk dat ik jarig ben tijdens deze corona crisis, terwijl iedereen binnen moet blijven, en cafés en restaurants gesloten zijn. Een drama!!
Vanmorgen werd ik wakker om 6h en trok troosteloos naar de living. Mijn man, het is een schat, en ik zie hem graag, al 23 jaar lang, nou ja, 22 jaar, 11 maanden en 20 dagen om correct te zijn, maar hij is er het type niet naar om de living vol te hangen met ballonnen, rozenblaadjes over mijn pad te strooien of verzoeknummertjes aan te vragen op locale radiozenders, maar hij heeft zijn momenten.
Nu de poetsvrouw niet meer komt, ja, Corona, zo heet ze niet, maar dat had u al wel door zeker, heeft hij gisteren het hele huis gestofzuigd, het bed verschoond, aan de kassa van de Cru heeft hij me verrast op een prachtig bosje tulpen en hij stond erop de volledige rekening te betalen, ook mijn dure kaas, en gedurende de hele dag zal hij af en toe luid 'Happy birthday to you' brullen maar ik wist gewoon dat mijn living er vanmorgen net zo uit zou zijn als gisteren met dan het verschil dat hij was gestofzuigd.
Ik opende mijn tablet en had 4 verjaardagswensen - begrijpelijk gezien het onmenselijke uur, maar wij hebben drie katten, en die willen eten dus maken me wakker om half 6.
Ik slaakte een diepe zucht en voelde een klein beetje zelfmedelijden naar boven borrelen.
Maar kijk, we zijn 12 uur later, en deze verjaardag wordt er ondertussen eentje om nooit meer te vergeten. De verjaardagswensen stromen binnen
en de deurbel heeft hier niet stilgestaan.
Mijn nichtje was op de fiets gesprongen en bracht 2 heerlijke maaltijden
, een buurvrouw bracht een serenade met ballon eén rol WC papier, haha!!En bloemen dat ik heb gekregen, bloemen! Van mijn man, schoonfamilie, en zelfs van de bloemiste zelf omdat ik de laatste tijd wat boeketten bij haar had besteld en ze me dankbaar was :)
Helemaal leuk zijn de cadeaubonnen!! Zo kan ik 'post-corona' al zeker enkele wijntjes drinken bij Think Jazzy met mijn vrienden Harco en Isabelle. Met mijn vriendinneke Dorian pizza eten bij Nicoletta, en mijn hubby gaf me een leeg schriftje waarin elke pagina staat voor een bon naar keuze, en ik kijk er al naar uit om vele middagen, avonden, met hem op stapt te gaan. Ik krijg het zeker vol, dat boekje!!!
Maar er één ding is waar ik bang voor ben is het niet zelf ziek worden van Corona (ik ben immers een ram-vrouw remember?). Voorlopig ben ik ook niet bang dat mijn vader het krijgt, die blijft netjes in zijn kot.
Nee ik ben bang dat veel van mijn vriendjes het lastig gaan krijgen, de zelfstandige ondernemers met de leuke bars, restaurants, en andere zakelijke initiatieven, ...
Mijn verjaardagscadeaulijstje was dan ook een oproep naar cadeaubonnen waarbij ik het bedrag verdubbel, en de schenker mee ga nemen.
Mijn bonnenboekje gaat van pas komen.
Zometeen staat er nog een verjaardagschat op stapel met mn facebookvriendjes, een e-peritief met mijn vriendengroepje de Bende van Ellende,
en om 20h gaan we weer met potten- en pannendeksels kabaal maken om de zorgverleners een hart onder de riem te steken.Wat een mooie verjaardag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten