zondag 14 april 2013

Michael's wedding - Slot

Over afscheid, alcohol, Marilyn en opnieuw een grensovergang

Michael verwachtte ons voor het ontbijt, Dave en Tina waren ook al op en even later kwamen Antonia en Cathy aangereden.
Na een uurtje gekeuvel, een stevig ontbijt en wat laatste foto’s besloten we te vertrekken.


Het was goed geweest, een hele fijne vakantie, een geweldig feest, alles prima verlopen, we hadden veel gezien en gedaan, er was maar één ding niet gelukt, een geslaagd bezoek aan de liquor store.

Niet zo lang geleden heeft een slimmerik een Marilyn Monroe wodka gelanceerd, in een prachtfles. Enkel verkrijgbaar in de USA.
Kim wilde dolgraag een fles of 3, ik wilde er ook wel ééntje, maar Michael had ze nergens gevonden. Jammer. Tijdens onze shopping spree naar Wallmart hadden we ook nog gezocht, maar in de enige liquor store die we vonden, haden ze geen Marilyn wodka.

Bij ons kun je in de supermarkt alle mogelijke alcohol inslaan, in de US en in Canada is dat een ander verhaal. Alcohol is enkel te koop in speciaalzaken, en je moest nog opletten hoeveel je kocht ook. Kim zei dat je maar 2 flessen alcohol pp over de grens van Amerika naar Canada mocht meenemen, en ze had haar zinnen op minstens 2 flessen Marilyn wodka gezet.

We beleven de horizon afspeuren naar een bordje ‘liquor store’, maar helaas. Door al dat rondkijken zagen we wel het landschap veranderen naarmate we dichter bij de grens kwamen, deze keer langs de noordelijke kant van Lake Erie, waar de weg veel beter was, en vooral het weer. Het ging een stuk vlotter dan de heenweg. Twee uur vlotter zou later blijken.

We passeerden Detroit, vroeger een belangrijke economische motor van de USA, nu een troosteloos uitziende stad waar armoede troef is, en criminaliteit hoogtij viert. De stad valt als het ware uit elkaar, en huizen verliezen er hun waarde terwijl je ernaar kijkt. Er worden huizen verkocht voor amper 100$, en wie echt wanhopig is, vraagt slechts 1$ voor zijn huis …

Er hing een vieze gele walm boven de stad die uit de schoorstenen van een paar versleten uitziende fabrieken cirkelde, nee, niet echt een uitnodigend.

We naderden stilaan de Canadese grens, en Kristoffel wilde nog even ergens stoppen voor een koffietje. En wat zagen we naast het tankstation? Een enorme liquor store!!

Wij met hoge verwachtingen de winkel in. Gigantisch!! Floor to ceiling drank. Man, man, man. Je wist niet waar eerst kijken. Kim dook meteen de eerste rayon in maar ik stapte recht op de man achter de toonbank af en vroeg of hij Three Olives wodka had. Hij wees achter zich een heel schap aan. En had hij toevallig ook de Marilyn wodka? Zijn laatste drie 3 flessen. Super!!

Kim kocht er 2, plus nog een fles whisky voor haar vriendje, ik kocht de derde en laatste fles en tevreden stapten we de auto weer in.


Een half uurtje later reden we de grens over, alle 3 met een klein hartje. De man die onze 3 paspoorten in handen kreeg, wreef in zijn ogen. Ojee.
“What is your citizenship and where do you live?”
We probeerden het uit te leggen. Hij knikte.
“First time in Canada?”
“No, we flew in a few days ago”
“Who’s car are you driving?”
“It’s a rental” en ik gaf hem de autopapieren en huurcontract.
“Where did you go to in the States and why?”
“We went to Sidney Ohio to attend a wedding”
“Whose wedding was that?”
“Michael and Dave’s, long time friends from us”
Hij keek twijfelend, en ik gaf hem het programmaboekje van de ceremonie dat ik gelukkig nog in mijn handbagage had zitten.
Hij bekeek het programmaboekje zeer aandachtig.
“How do you know people in Sidney, Ohio?”
“We met in NY 14 years ago”
“How did you meet?”
Ja, halloo? Daar gaan we weer …
“We met when I was traveling and we remained friends”
Hij wist niet wat hij ermee moest, en ik zag hem twijfelen. Ineens had ik een ingeving.
“I was one of the lectors at the wedding, my name is on the back of the book. Look.”
Hij draaide het boekje om, vergeleek de naam met die in mijn paspoort en begon te glimlachen, oef.
"That is your name allright!!" en hij gaf me het boekje terug.
Maar we waren er nog niet vanaf.

“Did you buy anything in the States?”
“Yes, we did some shopping at Walmart and bought a few bottles of liquor”
Hij keek Kristoffel aan.
“How many bottles did you buy Sir?”
“None” Hij keek naar mij “What about you?”
“I bought Two”
To slot draaide hij zich naar Kim “And you?”
“I got two too”
“You can only bring 1 bottle per person into Canada. Let’s try this again. Sir, how many bottles did you buy?”
“One”
“And you ma’m?”
“One” zei ik. Hij draaide zich weer naar Kim.
“And you?”
Kim’s gezicht betrok. Ze was ervan overtuigd dat het 2 flessen per persoon waren. Welke moest ze opgeven? Eén van haar twee flessen Marilyn wodka, of de fles whisky voor haar vriendje? Het huilen stond nader dan het lachen.
“Two sir” prevelde ze.
De man keek ons streng aan en leunde iets voorover. Hij gaf ons onze paspoorten terug.
“Have a safe trip” zei hij, en knipoogde naar Kim “Only one bottle next time, OK?”
Lang leve de Canadezen!!!
Hier komen we nog eens naar toe, wat een land!!

We waren uuuuren te vroeg op de luchthaven, maar beter te vroeg dan te laat, en eindelijk, tegen 23h stegen we op.

Het verstandigste wat je kunt doen wanneer je ’s nachts de Atlantische oceaan overvliegt, is slapen, maar de filmselectie bevatte ‘Gentlemen Prefer Blondes’ met Marilyn Monroe, die kans kon ik niet laten liggen. En na het happy end, deed ik mijn ogen dicht.
Terug naar huis nu.


Michael's wedding Part 1
Michael's wedding Part 2
Michael's wedding Part 3
Michael's wedding Part 4
Michael's wedding part 5
Michael's wedding part 6
Michael's wedding part 7
Michael's wedding part 8
Michael's wedding Slot

Geen opmerkingen: