donderdag 3 mei 2007

The Torpedoroom

Pffft bummer. Geen gsm verbinding in mijn hut, dus ook geen wireless internet. Ik kan zelfs Kristoffel niet sms-en om me terug te bellen L
Nou ja, morgen beter hoop ik. Kga nu niet in mijn pijama het dek op om hem even een smsje te sturen, geen gezicht.

Bovendien lig ik in de “torpedohut”, de hut die alle PD’s trachten te vermijden.
Hij zit helemaal vooraan in de neus van het schip, is piepklein en als de motoren draaien is het alsof hemel en aarde vergaan van het lawaai. Gelukkig varen we niet `s nachts, maar als we stil liggen hoor je het water keihard tegen de boeg klotsen. Als ik al wat slaap, moet ik waarschijnlijk om de haverklap naar de wc.

Vanmorgen supervroeg wakker geworden in Loosdrecht bij papa en mama (die waren er aant housesitten en boden me heel lief onderdak en een lift naar Schiphol voor dag en dauw. Kwerd om 04h wakker terwijl de wekker pas om 05h stond). Kan me niet herinneren wanneer ik nog eens een boterhammetje heb gegeten dat door mijn moeder was gesmeerd en ingepakt J

Om kwart over 6 kwamen de eerste passagiers aan. Leuk sfeertje op Schiphol. Mensen met bloemen, ballonnen en spandoeken die geliefden kwamen ophalen. Veel traantjes gezien ook, meestal van vreugde denk ik. Ik voelde me een beetje als iemand in dat tv-programma “hello, goodbye”. Niet dat ik er ooit al naar gekeken heb, maar als ik et zou maken, had het er uitgezien als wat er vandaag om me heen gebeurde.

Dewi was superblij dat ik er eindelijk aankwam. Ze heeft het best lastig gehad. Koninginnedag in Amsterdam, die Amerikanen wisten niet war ze het hadden, een mix up van papieren en tot overmaat van ramp is er een vrouw met haar moeder dringend naar huis vertrokken omdat hun zoon en kleinzoon van 18 zelfmoord heft gepleegd. Jeetje, maak dat mee. Bovendien hadden ze geen verzekering afgesloten dus zijn en hun geld kwijt, moeten de terugreis zelf betalen, en staan voor een drama. Wat kan het leven wreed zijn.

Tegen 13h was ik aan boord. Ander schip, de Bizet, andere bemanning, andere PD.
Anita is qua organisatie zowat de tegenpool van Arjan. Alles heel goed op een rijtje. Supergoed georganiseerd, recht voor zijn raap. Anita doet dit al een tijd, tussen de 12 en 14 cruises per jaar, en is erg goed. Ze deed nu een back to back to back, 3 trips achter elkaar. Ik mag er niet aan denken.

Met Arjan was het supergezellig, met Anita zal ik heel veel bijleren.

Morgen kennismaken met mijn groep, ik ben rood deze keer, en meteen zien wat voor vlees ik in de kuip heb. De jodinnen zitten bij Anita en de grootste zeurkous bij Dewi. So far so good.

Geen opmerkingen: