Aan alles komt een eind

Een licht gevoel van nostalgie maakt zich van mij meester.

Gedaan, fini, schluss, the end.

Het is geweldig geweest, deze twee maanden vakantie.

Op zaterdag naar de Vreemdelingenmarkt. Zondags kuieren door de Hoogstraat. Het wekelijks bezoekje aan de Antwerpse Zoo. Terrasjes bij de vleet (in juli al wat vaker onder een luifel ...); het historisch centrum, het Zuid, het Eilandje en Spoor Noord, de Theaterwijk, ... Solden. Avondjes uit dankzij de Zomer van Antwerpen. De Rubensmarkt op moederkesdag. Lambermontmartre en de Markt van Morgen, een paar keer zelfs. Het Bollekesfeest. De Badboot. Sterren kijken vanop het MAS. De Cultuurmarkt Wegdromen bij reusachtige cruiseschepen langs het Steen. Picknicken in het Stadspark. Muziek in de Wijk. Late night dinners in goed gezelschap en doorbomen over vanalles en nog wat. De stad zien ontwaken onder de zon en straatvegers horen fluiten. Zakenmannen op de fiets (en op de Vélo). Straatartiesten en levende standbeelden.

Tevreden kijk ik terug naar een mooie zomervakantie, 7 weken in eigen stad en één weekje over de grote plas in the city of dreams, Los Angeles. Altijd fijn reizen, maar wat ben ik toch graag thuis, in mijn eigen stad.

Ja de zomer was leuk, en is nog niet gedaan. Maar ook het volgende seizoen kan me bekoren.

Binnenkort beginnen de bladeren van de bomen te vallen en zie ik Edouard wat beter zwemmen in zijne vijver. De avonden vallen nu al wat sneller, het koelt buiten vlugger af. Nog even en we verstoppen onze vrolijk gelakte teennagels in warme sokken en verbergen we onze décolletés met een dikke foulard.

Ik hoop dat jullie ook allemaal hebben genoten van een fijne vakantie. Vanaf nu val ik stilaan terug in mijn oude ritme, paar uurtjes per dag achter de computer, 1 tot 2 rondleidingen, en één keer per maand bloggen voor DNA.be in plaats van elke week zoals ik de de afgelopen 2 maanden heb gedaan.

Tot volgende maand!