woensdag 8 augustus 2007

Home sweet home

Michael en Dave in matching outfits




Het zit erop, ik ben terug thuis sinds gisterenochtend en het lijkt wel of alle avonturen al heeeeel ver achter me liggen, vreemd gevoel.

Zondag was natuurlijk de belangrijkste dag van de week in het hele Marilyn gebeuren, de Memorial Service op het kleine kerkhofje in Westwood, tussen de kantoorgebouwen.
5 jaar geleden mocht ik de programmabrochures uitdelen aan de ingang en de genodigden hun plaats wijzen, en was dit jaar weer van dienst, leuk!

Ik wilde er daarom goed op tijd zijn en kon meerijden met Michael, Dave, Rhonda en Jen.
We waren bijna alleen. Er stonden al flink wat bloemen bij de crypte en we namen wat fotootjes.

Tegen half 10 werd het wat drukker en ging ik de kapel binnen. Er waren weer een hoop gasten, sommigen zouden een woordje zeggen; John Miner, de assistent bij de autopsie van Marilyn 45 jaar geleden, brrrrr, Stanley Rudin, co-producer van River of no Return, met zijn vrouw Kathleen Hughes die ooit met Marilyn een rolletje heeft gehad in de begin periode, de vrouw die Marilyns haar van bruin naar blond kleurde, de neef van Marilyns Business Manager, Inez Nelson, en natuurlijk de schrijver John Gilmore en zijn zoon Carson, Penny McGuigan, trompettiste uit Some Like it Hot, Mamie Van Doren zou komen maar voelde zich niet goed op het laatste moment en was geëxcuseerd.

De dienst werd verstoord door een gestoorde fan, Mark Bellinghaus, ooit een Duits kindacteur, nu een grote MM verzamelaar die als een gek aant roepen en tieren was. De vreselijke dingen die deze kerel op zijn blog zet, akelig, de politie pikte hem op en hij mag zich nooit meer in de nabijheid van het kerkhof begeven, gelukkig maar, de creep.

Joshua las een briefje voor van zijn moeder die hij bij wijze van verrassing had willen meebrengen maar op het laatste moment sprong het af. Dat was inderdaad wel spectaculair geweest. Amy Greene was a beauty!! Ze kreeg Joshua toen ze 19 was, ik was erg benieuwd te zien hoe ze eruit zag op haar 72, volgens mij nog steeds mooi. Ze werkt samen met haar zoon aan een boek, nee, niet alleen over Marilyn, maar over andere mooie vrouwen door haar man geportretteerd.

John Gilmore was (te) lang van stof, de neef van de business manager (neef van de businesspartner, halloo?!) out of place, de kapster was wel erg grappig, de trompettiste nog kleiner dan 5 jaar geleden maar met nog even grote pretoogjes, en de dienst sloot af met een videomontage van Marilyn en op de achtergrond Lee Strasbergs speech, 45 jaar oud, met brekende stem. Prachtig.

Het was een prachtige dag buiten. Ik wandelde over het grasveld nog een laatste keer langs de crypte en vond Nathalie Wood, mijn alter ego op de pool party. Ook Bill Pursel was weer van de partij, aardige man met zijn infuus in een draagtasje. Man, in welke wereld bevond ik mj?.
Rhonda nam ons weer mee in haar auto naar het Hollywood Museum waar een kleine receptie werd gehouden.



2 opmerkingen:

marijke en toon zei

Caro,
prachtig die speech van Strasberg.
Om over de beelden nog maar te zwijgen. Ik heb de indruk dat ik stiletjesaan je fascinatie voor Marilyn begin te begrijpen en kan me voorstellen dat wanneer je daar met allemaal die-hard fans zit, zoiets toch flink emotioneel moet zijn.

Unknown zei

met veel plezier je avonturen in hollywood gelezen... ik droom er bij weg...
en ook je laatste poezenavontuur.. hilarisch...
veel goeten uit peru...