Je weet wel, de mooie jongen waar ik graag een omweggetje voor doe, mijn blauwstaart papegaai in dierenspeciaalzaak De Pauw op de Oude Vaartplaats.
Ik was 2 weken weggeweest als reisleidster en greep na mijn thuiskomst de eerste de beste gelegenheid om even langs te gaan.
Ik stapte de winkel binnen, en zag een grote lege plek waar normaal gezien zijn kooi staat. Stond hij weer achteraan? Het was toch lekker weer?
"Waar staat de Romeo?"vroeg ik de verkoopster achter de kassa. Haar gezicht vertrok, en ze keek weg. Ik zag haar slikken, en vreesde het ergste toen ze me weer aankeek. Ze zei:
"Hij is naar de winkel in Aartselaar."
"Komt hij nog terug?"Ze schudde gelaten haar hoofd.
De winkel in Aartselaar heeft open deur dagen het weekend van 7 en 8 mei, en ze waren hem komen halen. Ze miste hem verschrikkelijk.
"Ik heb hem hier groot gebracht. Hij mocht elke dag zijn kooi uit, zat bij ons op schoot, en lunchte met ons mee. In september vierden we nog zijn eerste verjaardag, hij heeft toen zijn eerste druifjes gegeten. En elke avond als we de winkel afsloten en ons klaar maakten om naar huis te gaan, riep hij ons na: 'Daaag, daaag!!' "
Haar collegaatje was naar Aartselaar gegaan vorige week. Romeo had nog geen woord gezegd, en hij at slecht. De collega had hem 2 uur op schoot gehouden en zachtjes met hem gepraat terwijl ze hem streelde. Daarna ging het wat beter met hem.
In Aartselaar zijn ze er nog wat bang van. Hij mag zijn kooi niet uit, en niemand raakt hem aan. Terwijl ik hem zelf elke keer over zijn buikje mocht aaien als ik in de winkel kwam dacht ik. Ik had ook zijn verjaardag meegevierd. Het was toch zo lief.
Ik had een idee.
"Weet je wat. Geef me het emailadres van Aartselaar. Ik schrijf ze een mail en vraag hen om Romeo terug te brengen. Jullie kunnen niet veel doen, maar misschien luisteren ze wel naar klanten."
Haar gezicht klaarde op.
"Dat is lief van u. Er zijn nog klanten die onze Romeo graag zien hoor. Een paar weken geleden kwam iemand een tekst brengen die hij op het internet had gevonden. Dat hing aan zijn kooi toen hij hier nog stond."
Ze nam me mee naar achter, en gaf me een vel papier. Nog voor ik de eerste regel gelezen had, herkende ik het. Het was mijn eigen blogje, O Romeo, Romeo, wherefore art thou Romeo?
Nu sprongen bij mij ook bijna de tranen in mijn ogen.
"Ik ga nu een mail schrijven", zei ik de verkoopster.
"We gaan hem proberen terug te krijgen!!"
Het vervolg kan je hier lezen.
2 opmerkingen:
Als je handtekeningen wilt , wij geven die graag . Ik heb er ook al eens tegen gepraat en heb er medelijden mee .
Never change een winning team zeggen ze toch !!
Ik hoop dat ie heel vlug terug komt . MM
Oude bomen moet je niet verplaatsen, zeker als er papegaaien inzitten.
T
Een reactie posten