De ervaren reizigster

Dat belooft.
Vanmiddag om 13h wilde ik inchecken in Zaventem, richting Wenen voor een cruisje, en ik stond geduldig bij Gate B te wachten. Ik moest bij Gate A zijn. Dat begon al goed.

De budget reiziger die ik ben stopte zich eerst vol met pizza en lookbroodjes bij Pizzahut (op die goedkope vluchten krijg je helemaal niets meer aan boord) bleek dat ik dankzij mijn gratis ticket (in ruil voor 10.000 miles) een upgrade had gekregen, en dus ook eten 
Na een korte, eventloze vlucht, met helaas net iets teveel rumoerige kinderen aan boord (ja, kwas weer blij dat ik geen had) en veel te veel eten met een gratis Nieuwsblad er bovenop en een glas wijn, landde ik in Wenen.
Ik had online een kamer geboekt in het NH Vienna Airport hotel, maar waar was dat hotel?Ik stapte de luchthaven uit en botste recht op het NH, super!
Ik stuurde een sms’je naar Mert, mijn collega, om te vragen wanner hij aankwam. Hij was in de luchthaven en stond op zijn bagage te wachten, wat een timing 

We ontmoetten elkaar in de lobby van mijn hotel, en ik ging met hem mee het centrum in voor een terrasje en om even het progamma te overlopen. Hij kwam net terug uit LA, zijn vrouw is Amerikaanse en moest voor familiale zaken even terug, hij was doodop. Na een uurtje of 2 wandelde hij me terug naar het station Wien Mitte. Even zoeken op welk perron ik de trein moest nemen naar de luchthaven. Een dame zei me dat ik goed stond, ook Mert bevestigde dat de eerstvolgende trein de mijne was.
Ik stapte in maar bij de volgende halte zag ik het Prater. Dat klopte niet. Potverdorie, verkeerd. Uitstappen, oversteken, 1 halte terug naar Wien Mitte.
Daar waren ze flink aan het verbouwen, geen metro naar de luchthaven wel allemaal grote groene pijlen waarop stond ‘to the airport’, hoe was het dan eerder misgegaan?
De pijlen leidden me wel heel erg ver weg van het station en ik stond ineens in een supermodern TGV-achtig gebouw, wauw, de CAT trein.
Ik deed alsof mijn neus bloedde en stapte in. Na een minuut of 10 begonnen we te rijden.
Ik had heel goed op de kaart gekeken; de CAT rijdt van Wien Mitte naar de luchthaven en terug. Niets anders. Dit moest goed gaan Tot naturlijk de hostess kwam en om mijn kaartje vroeg. Met een grote smile gaf ik haar mijn 2de rangs metroticketje en trok grote onschuldige ogen toen ze me in het Duits aansprak. “Do you speak English?” Een beetje;
Ze vertelde me dat dit kaartje niet geldig was op deze supersonische non-stop CAT trein. Ik moest een nieuw kaartje kopen voor 10 euro.
Ik maakte haar diets dat het zooo verwarrend was, en dat ik na een half uur zoeken zo blij was dat ik eindelijk grote groene pijlen zag ‘to the airport’ dat ik zonder aarzelen in de trein was gestapt, ervan overtuigd dat ik goed zat
OK, ik greeg een kortingkaartje en moest nog maar 7 euro opleggen.

Eens in de luchthaven zocht ik nog eens een minuut of 5 naar de uitgang ‘arrivals’ tot ik beschaamd bij de ‘departures’ om aanwijzingen moest vragen. Tot slot ging ik even P3 zoeken waar ik morgen om 9h30 de eerste passagiers op de shutlle naar het schip moet zetten.
Onvindbaar. Na een telefoontje naar Mert bleek het P4 te zijn, hehe.
En vanaf morgen moet ik 41 man feilloos en zonder kleerscheuren door half Europa leiden. Duimen julie mee?