Deportation Briefing

Het begint te korten, tenminste voor Armin en Mert. Vandaag is het de laatste dag, morgen vliegen (bijna) alle passagiers naar huis, ik neem er nog 24 mee naar Brussel.
We zaten de hele dag in Keulen. De dag begon geweldig. De zon scheen, de lucht was blauw, en iedereen begon er hoopvol aan.
Ik vind Keulen maar nks, dus na mijn guided tour (de eerste tijdens dewelke ik niet verloren ben gelopen by the way, Jihaa!!), ging ik terug naar het schip. Ik was nog geen uur terug en het begon weer te gieten, wat een rotzomer zeg.
Voordeel was wel dat iedereen op tijd aan boord was en erg in de stemming kwam voor de avond met het Captain’s Farewell Dinner en de Crew show.

Eerst hadden we Disembarkation briefing, wat iemand heel grappig Deportation Briefing noemde, die houden we erin, en daarna hadden we het officiele Captain’s Farewell Dinner.
Sam en Wes zaten aan onze tafel, Sam zag er weer geweldig uit en wilde absoluut met mij op de foto omdat we allebei in zwart-wit waren gekleed , en de Bakers hadden Charles en Bearhard bij.

Na het diner deed de crew zijn ding. Het zijn allemaal oude grappen, maar de passagiers vinden het het absolute einde en er was 1 act die er echt uit sprong, the typewriter song. Niet zozeer om de act, maar vooral om de performer.
Een ‘secretaresse’ haalt 2 mannen uit het publiek, en verkleed hen als collega secretaresses en dan doen ze samen de typewriter song.
Virgil was niet te doen. Enorme valse borsten, laaghangende rok waardoor, quote van een passagier “I saw way to much thong tonight”

Op deze avond waar iedereen verbroedert crew, PD’s en passagiers, hadden ook wij lol.
Al bij al was het een goede trip, nu nog door de post kauwen ...